The Felice brothers

dagnotities

A'dam

toen de stad
zich van haar slip ontdeed
moet ik toch iets hebben gedacht

in de richting van

het leidseplein
of afgeslagen
een park in

je schiet
gemakkelijk
een ekster uit een boom
wanneer die denkt

een gier te zijn

---

dat salvador dali een horloge
had ingeslikt & je niet wilde
weten hoe die er uit zou komen

want we meten de tijd niet meer
maar ondergaan de zon
als één dag tot jaren aaneen

groundhogday

ook al zo'n kutfilm

dat het jou nog meeviel dat er
niet opeens een kale boom opdoemde
alwaar een landloper elke toevallige
passant vroeg wanneer godot zou komen

& nee - beckett doet mij
niet aan een emmer denken

John Prine

dagnotities

the raven

op de rommelmarkt
een verfrommelde
pocket van poe

dat je wel iets had
met gebroken
ruggetjes

een kraai
voor het slapen gaan

& dat het nooit
groter werd

---

dagnotitie

amper strand
&
toch die kuilen

een fiets die daar
zojuist nog stond

er loopt
sepia uit je mond

& naast
je schoenen
reeds

---

Jack Kerouac - king of the beats

uit de boekenkamer

de afgelopen periode weer de nodige boeken mijn huis binnengesleept - vandaag me enkel even beperkend tot (recente) poëziebundels - waar ik komende tijd tussen neus en lippen door misschien nog wel op terugkom.

Ik ben een bijl - nieuwe dichters uit de jaren nul (samengesteld door Erik Jan Harmens)
voor het voorwoord moet ik nog steeds een keer goed gaan zitten, (tenminste zo gonst het) maar in principe heb ik weinig met voorwoorden, ik wil het ervaren en indien de ervaring overeenkomt met de ideeën en meningen van de samensteller dan is dat mooi meegenomen, maar daar koop ik geen bloemlezing voor. Maar goed. Het verheugde me in ieder geval te zien dat dat de vooralsnog bundelloze Ellen Deckwitz & Eus opgenomen waren. Wat overigens ook geldt voor Vicky Franken en Tommy Wieringa. Hoewel niet elke keuze de mijne zou zijn, maar goed dat is natuurlijk ook bijna een utopisch gedachte, kan ik niet anders dan concluderen een Fraaie Bloemlezing in handen te hebben. Waarvoor mijn dank.

Martijn Benders - Karavanserai
Catharina Blauwendraad - Beroepsgeheim
Erik Jan Harmens - Gospels en Psalmen
Lucas Hirsch - Tastzin
Adriaan Jaeggi - Het tegenovergestelde van Heimwee
Tonnus Oosterhof - Ware grootte
Ester Naomi Perquin - Namens de ander
Alfred Schaffer - Kooi

dagnotities

op het bleekveld
waar de paddentrek
ooit
onze schaduw kruiste

staat nu een huis

dat het kraakt
heeft niets
met de wind te maken

---

dagnotitie - geboortegrond

dat we met het zweet
in onze handen
zagen - hoe breed

de dorpsstraat
werkelijk was

hoe los
de klinkers
in het woordje dood

want schudden doen we
enkel de graven nog

het pluche beest
in moeders schoot

dichter op het doek - Arthur Rimbaud 1

dagnotitie - het waterboarding proces

wilt u alleen
met ja
of nee
antwoorden

oke

mijn vraag
was dus
of u
op die
bewuste ochtend
de bewaker
van dienst
om water
heeft verzocht

ja?

dan heb ik verder
geen vragen

roken en geen einde - dag 3

De discipline is weer ver te zoeken alhier - opgestaan en op de automatische piloot richting computer en het lonkende pakkie shag. Morgen een nieuwe poging & geen einde. Nu eerst koffie en een peuk.

Rimbaud?

Tijdens mijn zoektochten op het net naar sporen van Arthur Rimbaud, ben ik al verschillende malen op de bovenstaande foto gestuit. Het zou volgens de desbetreffende bronnen een foto van Arthur zijn, maar ik herken hem er niet in, en in geen enkel boek over Rimbaud krijg ik dat bevestigd. Met andere woorden - wie heeft enig idee wie hier afgebeeld staat. Ik verneem het gaarne. Ooit wist ik het - maar daar kopen we nu natuurlijk weinig meer voor. Als ik zou moeten gokken zou ik zeggen, één of ander prinsje, maar goed zoals gezegd - veel schieten we daar niet mee op

roken en geen einde - dag 2

er wordt hier ondertussen al niet meer over stoppen gesproken, zoals ik reeds vreesde is dat op het moment gewoon een stap te ver. Op weg naar mijn werk dus gewoon weer een pakkie shag kopen - waarom jezelf nog langer pesten. Nee de doelen dienen bijgesteld te worden. Roken mag maar dan wat meer verantwoord, dus niet meteen 's morgens eerst een paar shaggies weg werken om daarna te kijken of het koffiezetapparaat het eigenlijk nog wel doet om met een beetje mazzel tegen de middag of doorgaans nog later iets naar binnnen werken dat vaag doet denken aan een ontbijt. discipline - ja ergens moet ik daar nog een voorraadje van hebben, maar joost mag weten waar, naar alle waarschijnlijkheid tussen de verdroogde binnenbandjes uit mijn wielerverleden, voordat de eerste brandgaten in mijn superconfex shirt verschenen. Dat zou al winst zijn - en daar teren we dan maar op - wordt vervolgd

roken en geen einde - dag 1

ik had hier eigenlijk willen noteren dat ik vanmiddag mijn laatste shaggie had gerookt, & ergens kan ik dat naar eer en geweten nog zeggen ook. Maar het verkondigen van de onderliggende boodschap, gestopt te zijn met roken, zou een leugen zijn. Op het moment smeult er immers een sigaartje in de asbak. Voordat iemand daar te positief over gaat denken, zal ik meteen maar toegeven dat ie gewoon over de longen gerookt wordt. Ik ben een verstokt roker en het liefst zou ik er honderd mee worden, maar jammer genoeg begint het gebruik van vijf pakkies zware shag per week me aardig op te breken, me behoorlijk de neus uit te hangen. Met andere woorden, daar dient gewoon verandering in te komen. Minderen lijkt voor deze verslavings gevoelige ziel daarentegen voorlopig geen optie - al zou dat overigens wel mijn voorkeur hebben - dan maar sigaren, zo ben ik de vorige keer immers ook gestopt. Op het feit dat ik na anderhalfjaar gewoon weer begonnen ben wens ik op het moment niet al te diep in te gaan - we gaan het wel meemaken & die enkele lezer met mij.

Als gewoontedier, vrees ik voornamelijk de gedachte niets meer op het papier te krijgen, niet dat dat op het moment nou zo geweldig gaat, (zo denk ik er overigens al anderhalf jaar over) maar toch, het wordt gevreest en nog vele nachten in het voorschiet om me daar druk over te maken, de selffullfilling prophecy voedend, tot je uiteindelijk maar weer een peuk opsteekt.

Me verder buigend over dit trappenplan zonder treden verblijf ik ..........

...---...

denkend aan holland
zie ik de bérénice
traag door torpedo's
ten onder gaan

al gaat de ijzerhandel bankroet, wij dansen gewoon verder, op de maat van creeley bijvoorbeeld

de bankroet jazz van van ostaijen nu ook verfilmd & verkrijgbaar bij uitgeverij ijzer
---
an animated poem on poetry foundation / the language by Robert Creeley
---

dagnotities

Chagall

de violist
is van het dak
gelazerd

maar het dorp
danst nog

---

dagnotitie - hemelvaart & een tuingraf

daar stond ik dan

voor een bushalte
uit rots gehouwen
waar Jezus wachtte
tot ie naar boven mocht

haastig zocht
naar strippenkaart
de boete die
nog steeds betaald

als de diepe groeven
in opa's gelaat
de plaat
die dagelijks werd afgedraait

bij wodan

dagnotitie - zoals ik het nu verwoorden zou

alsof ik door
een venster keek

naar sneeuwlandschap
& gladgestreken

wit
als de slagroom

die ontbrak

zij die de brug op mogen groeten u - tenminste

De laatste voorronde van de poezieslag van Festina werd gisteren dus gewonnen door Kira Wuck, terwijl er een wildcard werd uitgedeeld aan Albert Bobeldijk (beter bekend als Kapitein Lafbek). Daarmee zijn alle finalisten, die op 27 juni aanstaande de brug op mogen bekend, tenminste voor sommigen - aangezien ik niet alle verslagen heb weten te achterhalen. Vooralsnog kom ik tot het volgende rijtje - wie meer weet mag het zeggen :

Erwin Mulder (tenminste dat gok ik - verslag liet immers wat ruimte tot gissen)
Melvin van Eldik
Boris de Jong
Martijn Teerlinck
Peter M van der Linden
Ellen Deckwitz
Kira Wuck
Albert Bobeldijk
& moi

Ryan Adams - Sylvia Plath

I wish I had a Sylvia Plath
Busted tooth and a smile
And cigarette ashes in her drink
The kind that goes out and then sleeps for a week
The kind that goes out on her
To give me a reason, for well, I dunno

And maybe she'd take me to France
Or maybe to Spain and she'd ask me to dance
In a mansion on the top of a hill
She'd ash on the carpets
And slip me a pill
Then she'd get pretty loaded on gin
And maybe she'd give me a bath
How I wish I had a Sylvia Plath

And she and I would sleep on a boat
And swim in the sea without clothes
With rain falling fast on the sea
While she was swimming away, she'd be winking at me
Telling me it would all be okay
Out on the horizon and fading away
And I'd swim to the boat and I'd laugh
I gotta get me a Sylvia Plath

And maybe she'd take me to France
Or maybe to Spain and she'd ask me to dance
In a mansion on the top of a hill
She'd ash on the carpets
And slip me a pill
Then she'd get pretty loaded on gin
And maybe she'd give me a bath
How I wish I had a Sylvia Plath
I wish I had a Sylvia Plath

---

& naar alle waarschijnlijkheid waren er twee

Festina Live & iets minder recente berichten

de tijden van het lange wachten op de verslagen van de poezieslag te Festina zijn voorbij - reporter ter plaatse Martijn den Bakker verzorgt sinds de vorige editie namelijk een live-verslag

men leest het hier - maar beter ben je er natuurlijk gewoon zelf bij.

---

dagnotities

torah (waterlooplein)

er stak een kaartje uit

Hollandsche Schouwburg
op hoop van zegen

toen alle muren er nog stonden

je gewoon
de tram naar huis nam

---

dagnotitie

ik
zag een witte vlinder
die op het water landde

opa
een zeilboot

maar het moment
werd daar
niet minder van

Tja & alles een meesterwerk

Rechtbank veroordeelt recensent tot schadevergoeding aan 'getroffen' schrijver

In de Zuid-Russische provincie Dagestan is een journalist van een lokaal dagblad veroordeeld tot een boete voor het schrijven van een recensie, zo meldt website The Law Library of Congress. & meer op site van nrc boeken

---

expositie de glans van het alledaagse - Armando in de zestiger jaren

---

Simon Carmiggelt - Hoge bomen

Simon Carmiggelt - vroeger kon je lachen

dagnotitie - Tinkebell

dat wij daar dan lagen
& mesje mesje
de kunst bedreven

---

of morgen

twee kinderen
die
kunstenaartje
spelen

& moeder
haast achteloos
vragen

waar de kat is

dagnotitie

de vloer lag bezaaid
met kakkerlakken
dat je trappen kon
er altijd weer eitjes

zo sneed ik
vannacht
een zeehond open

& een broertje
met vloed

knuffel de letters eens

dat er ook mensen zijn - die wel de tijd nemen om een bundel te lezen te doorgronden - ACG vianen begrepen op woest en ledig - wat de schrijver dezes deugd doet
---

dagnotitie

er gingen bommenwerpers aan vooraf

het ontbijt nicotineblauw
zoals nooit eerder omschreven
nooit eerder opgediend

wat gezegd moest worden - ik
heb er een volle asbak voor over

of is schedel toch een beter woord

The catcher in the rye krijgt een vervolg

The Catcher in the Rye krijgt een vervolg. Op zich prachtig nieuws, tot je erachter komt dat J.D Salinger himself er helemaal niets mee te maken heeft. Niet dat dat ook maar enigszins te verwachten was, maar een mens blijft natuurlijk toch een beetje hopen. Check the guardian
voor meer.
---
De papieren man bericht over onbekende tekst van thomas bernard over Arthur Rimbaud
---
Vrienden organiseren op donderdag 21 mei een avond voor Adriaan Jaeggi - voor meer info klikt men hier
---

dagnotitie

aan boord van een bakfiets
brachten ze me thuis
mijn broers & ik
we spraken niet

het park doorkruist
verlangde naar een ander eind
zoals een schuifdeur ooit
de kamer verdeelde

in plakjes achterham & kaas
dat er altijd een velletje
op de melk zat

er nooit iets te brokkelen was
nee

nooit iets te

een haiku voor Calvijn

in de geest van Calvijn had een haiku misschien beter geweest - lees meer op de site van trouw
---
het verhaal van de dichter Goebbels vervolgd op artistiek bureau & de knip die nog even dicht mag blijven
---

dagnotitie - op een overstromende pisbak

dat ijskappen
smolten

men
dat eigenlijk
al wist

zoals
de goudvink
reeds gevlogen

tegen
een winkeldeur

gesloten

& zondag
(tot jaren aaneen)

dagnotitie - dat men je vraagt iets te schrijven op het thema de weg & je daar eigenlijk geen tijd voor hebt

op tafel
ligt een boekje
waarin opa
zijn gedachten
noteerde

reisimpressies
poëzie

om later
plaats te maken
voor boodschappen

de weg

waarom
& hoe vaak precies

starend in dooiers van tijd

in de verte
klonken pauwen

als een ontwaken
uit verleden

terwijl ik mezelf
& morgen zocht

eieren rapend
boven meedogenloos beton

Het hof van Eden & meer zondagse berichten

was toch in de buurt, maar trof het hof van eden gisteren in verlaten toestand aan (kleiner overigens dan ik me had voorgesteld) om zojuist via het heilige internet te vernemen dat adam & eva gewoon in antwerpen bleken te zitten.
---



postuum boek van tolkien is meteen bestseller - zo meldt ons de papieren man. Bij Tolkien kom ik altijd tot de conclusie dat ik de film beter vond. Naar alle waarschijnlijkheid heeft dat er mee te maken dat mijn hersenen zich op hun eigen houtje gewoon geen beeld kunnen vormen van hobbits, dwergen en elfenkoningen om van het alziende oog nog maar te zwijgen.
---
zit op de bank met een albanees wonderkind en god in de porseleinkast maar met katten heb ik niks

je drie namen

vannacht droomde ik
je rug
het bewegen
van je armen
voor de Steinbach

je drie namen
moeder, mevrouw, Rebecca
riep ik
waarom niet éénmaal
je omgedraaid

© Frans Pointl (uit: Het Albanese wonderkind 1991)
---

dagnotities

er kroop een misdienaar over de achterbank
afslag Bommel & niemand die de brug kon zien
een kwestie van mist of nieuwe poëzie
je wist het niet - je miste het niet

& in de uiterwaarden vielen de paarden

---

dear leonard

ook ik heb ooit een suzanne gekend
drie hoog achter & slappe thee

maar de sex was geweldig

zo is mij verteld

---

sprokkelingen 9 mei 2009

net als in de film - ruwe poezie van een excentrieke regisseur

---

sprokkelingen 7 mei

Van 14 tot en met 17 mei zet de Stichting Literaire Activiteiten Utrecht (SLAU) auteur Martinus Nijhoff centraal door middel van poetry slam, psalmgezang, theater, standswandelingen, lezingen, een lunch, voordracht van Utrechtse coryfeeen, het debuut van het Utrechts Dichtersgilde en...een vertalersforum!

Een kleine greep uit de artiesten die hun opwachting zullen maken: Manon Uphoff, Wiljan van den Akker, Thomas Mohlmann, Ingmar Heytze, Chretien Breukers, Alexis de Roode, Ruben van Gogh, Jeroen Hermkens, Boris van den Wijngaard, Niels Bokhove, Marein Baas, Gijs ter Haar, Maarten Das, ACG Vianen, Boris de Jong, Jurgen Smit, Jack Nouws, Hans Leeuwenhage, studentenkoor EUG, Ton Naaikens, David Colmer, Ard Posthuma, Irina Mikailova

......en voor de opening zijn alle Awaters ter wereld uitgenodigd en als alles goed gaat, zullen zij daar ook hun opwachting maken!

Bij deze bent u van harte uitgenodigd om een (of alle!) activiteiten bij te wonen. Voor meer informatie klikt men hier op Slau
---

de volgende stap na harry potter of de populariteit van young adult literature op nrc boeken

---

dagnotitie

als vlak
na sluitertijd
een knipoog

keek ik in foto's
mijn adem voorbij

een glimlach sneed er
de tijd nog in plakjes

negentienveertig
de zesde mei

uit de platenkoffer van mijn ouders

sprokelingen 5 mei

Afgelopen zaterdag overleed op 79-jarige leeftijd feministisch icoon en schrijfster marilyn french
---
de dichter joseph goebbels te koop aangeboden
---


interview met Johanna Geels op de contrabas
---

dagnotitie - routine

je liet 't klinken als Seychelle
maar we wisten allemaal
dat je naar Texel ging
zoals elk jaar rond kerst

dat je daar de zee inliep
om één of ander lief
waar niemand nog de naam van wist

je vrouw dan zat te wachten
met een cocktail die verdomd veel
naar kruidenbitter smaakte

vandaag in Sepia - The real Alice

Alice Pleasance Liddell (4 mei 1852 – 16 november 1934) was de Engelse muze van Charles Lutwidge Dodgson(beter bekend als Lewis Carroll), bij het bedenken van Alice's Adventures in Wonderland en Through the Looking Glass.

Alice Liddell was de middelste van de drie dochters van dr. Henry Liddell en Lorina Hanna Reeve. Henry Liddell was de deken van Christ Church, Oxford. Het echtpaar had ook nog een oudere zoon en zou later nog vijf kinderen krijgen, van wie twee zoons jong stierven.
Liddell ontmoette dominee Dodgson, die wiskundedocent was in Oxford, voor het eerst op 25 april 1856. Dodgson was een verwoed amateurfotograaf. Op 3 juni van datzelfde jaar nam hij voor het eerst foto's van Alice en haar zusjes Edith en Lorina. Ondanks het grote leeftijdsverschil ontstond er vriendschap tussen hen. In de zomers maakte het gezelschap vaak boottochtjes.
Op 4 juli 1862 nam Dodgson Alice en haar twee zusjes mee op weg naar een picknick aan boord van een roeiboot. Terwijl dominee Robinson Duckworth van Oxford naar Godstow roeide, vertelde Dodgson de meisjes een fantastisch en bijzonder humoristisch verhaal, waarin niet geheel toevallig ene Alice de hoofdrol vervulde. Na afloop vroeg Alice hem herhaaldelijk het verhaal op te schrijven. Dat deed Dodgson tenslotte. Daarna drukte hij het verhaal op een handpers en maakte er illustraties bij. Op 26 november van dat jaar gaf hij het resultaat aan Alice cadeau. Hij had het verhaal Alice's Adventures Under Ground genoemd.In 1865 werd een uitgebreidere versie uitgegeven als Alice's Adventures in Wonderland, met illustraties van Sir John Tenniel.

Het contact tussen de zusjes en Dodgson was toen al verbroken. De reden van de breuk, die in 1863 plaatsvond, is nooit opgehelderd.In 1871 verscheen nog een tweede Alice-boek: Through the Looking Glass (And What Alice Found There).

In 1872 maakten de drie zussen een reis door Europa. Op 15 september 1880 trouwde Alice Liddell met Reginald Hargreaves. Ze kregen drie zoons, van wie de oudste twee sneuvelden in de Eerste Wereldoorlog. Toen haar echtgenoot in 1928 overleed, verkocht ze wegens geldgebrek het manuscript dat Dodgson haar had geschonken. Het bracht 15.400 pond op; in die tijd veel geld. Aanvankelijk kwam het in de Verenigde Staten terecht. In 1932, het honderdste geboortejaar van Charles Dodgson, reisde Alice Liddell op uitnodiging naar de Verenigde Staten, waar haar door de Columbia University een eredoctoraat werd verleend. (In 1992 maakte de BBC over deze reis een docudrama, getiteld The Dreamchild.) Het manuscript werd bij die gelegenheid tentoongesteld in diezelfde universiteit. Tegenwoordig is het in het bezit van de British Library.

Alice Liddell stierf in 1934 op 82-jarige leeftijd. Ze ligt begraven naast de kerk in Lyndhurst, in het hart van de Zuid-Engelse New Forest. (bron wikipedia)

uit de platenkoffer van mijn ouders

dagnotities

tegen een treurwilg leunend
landschap worden

zo benoemde ik
mezelf tot dichter
zoekend naar blauw

ergens moet
dat schriftje
nog liggen

ergens
tussen ik ben
& ik hou

---

mijnvader

adem 't verleden
zei ze nog

alsof je kiezen kunt
tussen asbest & stof

maar met volle teugen
moeder & elke nacht
weer neer

---

sprokkelingen 3 mei 2009

omdat het in de taakomschrijving stond of de vraag hoelang we hier nog mee door moeten gaan. Met forceren bereik je niks zei mijn grootmoeder altijd.
---
't manco van perec vertaald door Guido van de Wiel - in vertaling mogelijk nog bewonderenswaardiger dan het origineel
---


om er gewoon nog maar eens een boekentip tussendoor te gooien - Edgar Hilsenrath: De thuiskomst van Jossel Wassermann - lees recensie op de site van trouw
---

orgaannevel

ACG Vianen is van mening dat woorden het gereedschap zijn van de poëzie, in al haar onderdelen. Zijn woord gaat over de taal als moeilijkheid om duidelijk te kunnen maken wat wordt gedaan, gezegd en gedacht. In schrift, klank en beeld onderneemt ACG daarom een zoektocht naar de mogelijkheden van taal om haar rijkdom te tonen.

Gerrit Komrij zei over deze bundel:“ACG heeft een krachtige poëziestem. waarin de diepe bewogenheid zich heeft ontplooid in veelvoud en verbondenheid met de taal” Mooie woorden die recht doen, maar er is meer. Bijvoorbeeld de verschillende gedaanten waarin de dichter tot ons komt. In de schamele 60 pagina's van deze bundel maken we immers kennis met onder andere ACG de taalvirtuoos, de performer & de kunstenaar. Om van zijn experimenten met twee en drie letterwoorden maar te zwijgen etc, etc.

Verder kent de bundel overigens geen bladnummering en geen inhoudsopgave, de lezer wordt eenvoudigweg uitgenodigd te verdwalen in de wereld die Vianen heet. Dat zouden meer mensen moeten doen, & bestellen doet men hier

dagnotitie

dat je twaalf was & je oren recht liet zetten
met een tulband over het schoolplein liep

dat het je geen reet kon schelen
wat een ieder daar van dacht

omdat je later in de spiegel eindelijk jezelf

& die laatste glimlach

& tenslotte een stukje Cajun music

Elizabeth Cotten

Elizabeth Cotten (92) sings & plays freight train