Een zonovergoten prinsentuin & drie gedichten op het theeveld, in verband met mijn aanstaande debuut, waaronder :
olga
olga liet haar borsten zien
of beter de plek
waar die ooit moesten komen
zoals ik jaren later
op braakliggend terrein
het huis zag verrijzen
dat ik nooit zou bewonen
**
Eén van de bezoekers noemde mij, toen mijn persoon & naam zich reeds weer verscholen hadden in het loof van de prinsentuin, die dichter met die droge stem & inderdaad er was niet tegenop te drinken.
Een mooie ervaring op dito festival. Aan een uitgebreidde impressie van alles wat ik hoorde en zag zal ik me niet wagen, je vergeet altijd weer wat, maar dat ik genoot.
© Jan Glas
