Op 13 april 1883 wordt Alfred Packer schuldig bevonden aan kannibalisme.
Packer werd geboren op 21 januari 1842 te Pennsylvania en was militair en mogelijk berggids van beroep. Eind 1873 voerde hij volgens de overleveringen een expeditie aan van enkele avontuurlijk ingestelde lieden die in de bergen al dromend van diamanten en andere bodemschatten, hun geluk wilde beproeven. Het gezelschap kwam echter in een sneeuwstorm terecht en was zodoende genoodzaakt te overwinteren voor een periode van drie maanden.
Door voedselgebrek zette Packer uiteindelijk zijn tanden in verschillende van zijn expeditiegenoten, na hen eerst met bijlslagen om het leven te hebben gebracht.
In de lente keerde hij in goede gezondheid verkerend terug en toonde geen enkele vorm van wroeging. A man got to do, what a man got to do & daarmee was voor Packer de kous wel af.
Op 5 augustus 1874 tekende Packer een bekentenis en werd gedetineerd, maar wist niet veel later te ontsnappen. In maart 1883 werd hij pas weer gegrepen te Wyoming alwaar hij onder de naam John Schwartze een nieuw leven op probeerde te bouwen.
Op 13 april 1883 werd hij dus uiteindelijk ter dood veroordeeld. Deze straf werd enkele jaren later overigens omgezet in veertig jaar gevangenschap en 1901 was hij weer op vrije voeten.
Het gerucht gaat dat hij ergens voor zijn dood vegetarier was geworden.
Later zijn er verschillende boeken, musicals, films en liederen over Packer verschenen, waaronder:
In the Colorado rockies
where the snow is deep and cold
and a man afoot can starve to death
unless he's brave and bold
oh Alfred Packer
you'll surely go to hell
while all the others starved to death
you dined a bit too well
(uit the ballad of Alfred Packer)
&
Geen opmerkingen:
Een reactie posten