d(b)n 4 XII 2014

vond eindelijk eens een puntgaaf exemplaar

***

d(b)n 3 XII 2014

& nog wat titels uit de kringloop

 

***

er zijn dromen
waar je nooit meer uitkomt

***

de sloot
verbreedt zich

wanneer ik spring

***

d(b)n 2 XII 2014

Ontving vandaag weer een interessant boekwerkje voor in de verzameling.

***

d(b)n 1 XII 2014

Is zijn schrijversarchief weer eens aan het updaten. Nu ik geen krant meer lees en nauwelijks nog tijdschriften bijhoud, komen de meeste aanvullingen op het moment van het internet. Wel staan er nog enkele kratten met knipsels op me te wachten om eindelijk eens geordend te worden, maar waar haalt men de tijd vandaan.

& toch is het altijd weer leuk om er eens doorheen te struinen:

***

d(b)n 28 XI 2014

***

met dank aan de kringloop:

***

Ik heb een zwak voor ontstaansgeschiedenissen.

Zo zijn er legio onderwerpen waar ik op zich niet zo veel mee heb, neem de luchtvaart, neem de scheepvaart, terwijl boeken over luchtvaartpioniers of de VOC c.q ontdekkingsreizigers niet aan te slepen zijn. Datzelfde geldt voor boeken over de eerste autoraces, de eerste beklimmingen van de MT Everest, ledenzetters etc, etc.

En ergens ook voor proza.

***

d(b)n 27 XI 2014

***

zoals ik vannacht een fles

op je hoofd kapot sloeg

& dat er een briefje inzat

***

Op 27 november 1909 wordt de journalist, schrijver, dichter, filmcriticus en scenarioschrijver James Agee geboren te Knoxville.

Een boek die bij lezing (een jaar of  vijfentwintig geleden onderhand) zoveel indruk op me maakte dat ik me er tot op de dag van vandaag maar moeilijk toe kan zetten tot herlezing over te gaan.

Let Us Now Praise Famous Men moet zich ook ergens binnen mijn boekbezit bevinden, maar ja wanneer je boeken niet terugzet waar je ze gevonden hebt.

Home again blues

Now we are home with Mom and Dad
And huckleberry pie,
In fact the Things We Fought For:
And now we wonder why.

For mom is just a garter-belt
And Dad is just a bore,
And as for good home cooking
We had too much before.

And that, we guess, is what it means
To be a US Veteran.
We'll never fight another war
Until they start a better one.

© James Agee

d(b)n 26 XI 2014

***

ik kon me niet herinneren dat ik god
daar ooit eerder tegen was gekomen

***

Kocht in de plaatselijke kringloop de cd box Stemmen des Tijds (1936-1945).

Hoewel de geluidsfragmenten stuk voor stuk aan de korte kant genoemd kunnen worden, bleken ze doorgaans toch lang genoeg om mijn nieuwsgierigheid te wekken en me aan te sporen de ene na de andere zoektocht te ondernemen.

Zo leidde de stem van Ernest Hemingway me al snel naar de documentairefilm The Spanish Earth van Joris Ivens uit 1937.

***

Zelfs wanneer ik op het spreekuur was verschenen in verband met een ingegroeide teennagel, had mijn dokter me nog geadviseerd te stoppen met roken. Na de tandarts en de mondhygiëniste begint het al aardig op een complot te lijken.

***

Kwan vandaag op youtube onderstaande trailer tegen  van een documenatire over de jonggestorven en zo goed als vergeten Duitse dichter en prozaïst Walter Rheiner (1895-1925).



Daar gaan we dus naar uitkijken en in de tussentijd zijn werk maar weer eens uit de kast trekken, dat ik ooit in een Amsterdams antiquariaat op de kop wist te tikken en welke uit de nalatenschap van Boudewijn Büch afkomstig bleek te zijn, tezamen met nog enkele andere drugs gerelateerde titels.

***

d(b)n 23 XI 2014

***

dromen
zijn niet veel meer

dan een verhaaltje
voor het opstaan

***

je leest de bloem
alsof het een cactus is

***

Je hoort wel eens wat:

Bij dichters als Jan Arends, doet elk woord ertoe. Hoe wrang dan ook, dat juist zijn bloemlezer het voor elkaar kreeg, om in een interview van enkele minuten, de dichter tot twee keer toe foutief te citeren. Dat zijn keuze nieuwe lezers zal bereiken valt enkel toe te juichen, maar niemand kan zo karig schrijven met de taal als ik? Natuurlijk kan een mens zich een keer verspreken, maar dit zijn wel de momenten dat je er bijna van gaat balen dat Jan Arends niet meer leeft, dat hij nooit meer in het midden van de nacht de telefoon zal pakken.

***

d(b)n 22 XI 2014

 

uit het knipselarchief

***

Ik blijf het toch altijd weer buitengewoon eigenaardig dan wel verrassend vinden wanneer men mij vraagt of mijn werk autobiografisch is, of in ieder geval autobiografische elementen bevat, aangezien alles wat ik schrijf mijns inziens autobiografisch is, daar ik enkel die onderwerpen en gebeurtenissen in gedichten / poëzie omzet die mij mateloos fascineren, waar ik wakker van kan liggen.  Die mij maken tot wat ik ...

***

Cynisme is ook een vorm van controle.

***

Beste Jan, ik had gisteravond met alle liefde meteen de heruitgaven van jouw werk aan willen schaffen. Maar enkele dagen geleden is de draagband van mijn aktetas gesneuveld. Nou is dat op zich geen probleem want die tas leg ik nu gewoon op de bagagedrager van mijn fiets, maar ik was dus met de bus en er kon alleen maar gepind worden en mijn pas, inderdaad.

Maar verder was het een geslaagde avond Jan. Je had er als vanouds tussendoor kunnen schreeuwen dat niemand er ook maar iets van begrepen, je had de organisator nog even kunnen bellen om drie uur 's nachts. Misschien weinig nieuws gehoord & louter bevestiging maar menig mens zou daar voor tekenen na veertig jaar.

Het had je benauwd Jan, zoals de werkelijkheid dat vaker placht te doen.

***

d(b)n 21 XI 2014

 

Attila József te Boedapest

***

Wanneer je maar lang genoeg boeken je bibliotheek c.q. huis  in blijft slepen bereik je vanzelf het moment dat je thuis komt met een boek dat je reeds blijkt te bezitten.

Een andere reden voor het zogeheten doubleren is overigens pure hebzucht, of zoals een verzamelaar het zou noemen, het streven naar volledigheid.

Zo bezit ik twee exemplaren van Een zoon van een Gazzan. Eén in verband met Jacob Israël de Haan (onderwerp) & één in verband met Jaap Meijer (schrijver). Datzelfde geldt voor The time of the Assassins (Arthur Rimbaud & Henry Miller).

Je bent soms al blij wanneer je één van de twee weet te bereiken.

***

te kunnen schrijven

zoals sanne sannes
de vrouw

***

de taal is misschien nog wel het meest verandert, althans het lezen ervan

***

Vanavond richting pakhuis de zwijger te Amsterdam in verband met een programma over Jan Arends. Met bijdragen van Menno Wigman, Erik Jan Harmens, Ellen Deckwitz, Nico Keuning e.a.

via dolorosa (voor jan arends)

de zoveelste statie
bleek een muur te zijn

alwaar
een vermoeide jezus
zijn handafdruk
had achtergelaten

dat zou men
aan het roelof hartplein
nu ook eens moeten doen jan

& ik
geloof

uit: Traliewoud (2012)

***

d(b)n 20 XI 2014

 

 

***

Op 20 november 1945 overlijdt de Amerikaanse schrijfster Ellen Glasgow te Richmond Virginia op 72-jarige leeftijd.

In haar testament had ze onder andere laten vastleggen dat haar honden Billy & Jeremy opgegraven diende te worden, aangezien ze die graag mee wilde nemen in haar kist, & dat ze haar zo ver mogelijk van haar vader verwijderd aan de aarde toe moesten vertrouwen.
 

***

Oogst van de dag :

Een stapeltje ogen
Honderd jaar telefoon 1881-1981 : toen deze het dus nog gewoon deed

Nationaal jubileumboek VOC 1602-2002
Beelden van de Japanse bezetting van Indonesië
Kalkedotten & knipperbollen; Amsterdam in de jaren vijftig
Waakzaam in Amsterdam Hoofdstad en politie vanaf 1275
Fik Meijer - Gladiatoren; volksvermaak in het Colosseum
James L Swanson - Manhunt, the 12-day chase for Lincolns killer

***

men leest wel eens wat:

Op 13 april 1942 doet Anne Frank aangifte van diefstal van haar rijwiel die die dag tussen 12 & 14 uur voor haar woning aan de Merwedestraat ontvreemd moet zijn . Waarde 45 gulden. Geen vermoeden.

-

In het Nederlands Politie museum bevindt zich een pot met vingers. Na een moord te Sint-Oedenrode, in 1919, had Van Ledden Hulsebosch ter plaatse de situatie opgenomen maar was vergeten vingerafdrukken van het slachtoffer af te nemen. Daarop had hij de gemeenteveldwachter gevraagd hem de vingers dan maar op te sturen, wat deze braaf deed. Van Ledden Hulsebosch bewaarde deze in een stopfles, als schrijnend voorbeeld van het gebrek aan professionaliteit.

uit: Waakzaam in Amsterdam (Boom, 2011)

***

d(b)n 19 XI 2014

 

***

het toneel bestaat uit splinters

***

met dank aan de kringloop:

vond vandaag een mooi ex. van theories, models, methods, approaches, assumptions, results and findings van Damien Hirst ( luxe catalogus bij gelijknamige expositie - uit 2000) in de plaatselijke kringloop - even googlen leerde me al snel dat ik me daar in ieder geval geen buil aan ben gevallen

&

Portrait of the Lütjens family over onderstaand schilderij van Beckmann  in de reeks Boijmans studies (2010)

 

zie ook de korte docu die over de geschiedenis en verwerving van dit schilderij gemaakt is :



***

men leest wel eens wat - enkele remedies tegen het bedplassen :

bedevaart maken naar liefferinge, mysse of tongeren

het kind een hemd van een gestorven kind aantrekken
gebakken nageboorte van een zeug eten
de penis van jonge biggen braden en opeten
op een plank slapen
elke dag een tijdje op een warme stoof zitten
een gebraden muis eten (in een pannenkoek gebakken) 
of pissebedden in een pannenkoek gebakken
's avonds twee eierlepels met roet slikken
de schaamdelen van een mannelijk varken als worst verwerken (jongen)
de schaamdelen van een vrouwelijk varken als worst verwerken (meisje)
meegeven van urine van de patiënt met een begrafenis en met het lijk begraven
dagelijks de eigen urine drinken
's morgens op de nuchtere maag een glas wijn drinken
's avonds voor het naar bed gaan brood met zout eten of een lepel zout

uit: volksgeneeskunst in nederland en vlaanderen – paul van dijk (1981)

***

d(b)n 18 XI 2014

***

Op 18 november 1307 zou wilhelm tell een appel van zijn zoons hoofd hebben geschoten.

***

ik ben

maar moeizaam onder mensen

het is soms net alsof ik me op bijeenkomsten feestjes & andersoortige aangelegenheden van de ene naar de andere ballotagecommissie sleep

het ongemak neemt met de seconde toe – hoe aardig of interessant ik de mensen om me heen ook vind – ik kan me gewoonweg geen houding geven – vind maar moeizaam de woorden om een gesprek mee aan te vangen & projecteer mijn zelfbeeld – die op dit soort momenten toch altijd weer onder hoogspanning lijkt te staan – in de ogen van mijn “gespreks-” partners & knik inwendig dat ze gelijk hebben

je zou het liefst in een langdurig zwijgen uitbarsten of direct naar huis toe gaan om je aldaar te verbijten over het feit dat je nooit eens ergens komt

***

d(b)n 17 XI 2014

 

***

Herlas vandaag in Zachtjes knetteren de letteren van Jeroen Brouwers de volgende anekdote:

“Adriaan Morriën, die Nescio op zijn sterfbed bezocht had, vertelde dat de schrijver op een gegeven moment zijn ogen opsloeg en vroeg: 'In welke eeuw leven we eigenlijk?'”

Blijf dat een mooie & legitieme vraag vinden & liep vervolgens richting de boekenkamer op zoek naar mijn exemplaar van Renaissance – gedichten '44 – '94 van Jules Deelder die ik tijdens de eerste uitmarkt van deze eeuw door hem had laten signeren.

Ik sloeg het niet veel later open & las :

voor Jurrie

van Deelder

(signatuur)
26/8/192000

***

Het kan uitermate vermakelijk zijn om jezelf te googlen.

 

Zo ben ik al sinds jaar en dag werkzaam als hovenier, heb in die hoedanigheid een programma bij SBS 6 gehad & onderhoud een knipperlicht achtige relatie met Milka Peterzon.

 

Sinds 2012 blijk ik nu echter ook een romanfiguur te zijn & wel in Onzichtbaar verbonden van Olga van der Meer. Niet echt iets om trots op te zijn, aangezien de hier opgevoerde Jurgen nou niet bepaald het spiegelbeeld is, waar de mens op zit te wachten, een zelfingenomen hork in een ziekenhuisbed, althans wat ik op kon maken uit de enkele pagina's die ik op google books wist te traceren.

 

Maar afgaande op de verschillende facebookaccounts die in mijn naam zijn aangemaakt, hoef ik het niet alleen te dragen, dat scheelt.

***

d(b)n 16 XI 2014

***

wat ik aan de kunst te danken heb

Dat ik me als kind, bij het aanschouwen van een schilderij in één of ander museum, het zal het kroller muller wel geweest zijn, plots realiseerde dat er vroeger, in de jeugd van mijn grootouders & eerder, ook al kleuren bestonden.

***

& nee, Khomeini had niets met kaas te maken

***

Zag zojuist een man bij het winkelcentrum, worstelend om zijn fiets overeind te houden, waar hij overigens tot drie keer toe niet in slaagde. Er moest een zware boodschappentas achterop. Zijn vrouw, incl regenkapje, sloeg het schouwspel zuchtend gade. & ik,  ik hoorde de stem van Simon Carmiggelt. (straks maar even kijken of ik die Bert Haanstra docubox nog ergens kan vinden.)

***

Vandaag weer eens een sporthal bezocht, in verband met een rommelmarkt, maar toch.

Thuisgekomen met onder andere : de dagboeken van Victor Klemperer (1933-1945) incl. cassette,  de memoires van Simone de Beauvoir,  Jeugd in de Pijp van Piet Bakker met ill. van Jo spier, en enkele eerste dagenveloppen en kaarten.

***

d(b)n 15 XI 2014

***





Stond vanavond als onderdeel van de Vorlesebuhne in een uitverkochte houtzaagmolen met teksten die in de verte wel iets van proza weghadden, zoals :

Lieve buurman, dat we met rode besjes op het schilderij in uw woonkamer hebben geschoten, u weet wel, dat landschapje boven de bank, met die boom & die pissende koe, had niets met smaak te maken.

Maar bovenal kennis genomen van nieuw  werk van collegae  A.L.Snijders (die over één van mijn helden: George Mallory  verhaalde & een boek ter sprake bracht dat ik nog geen drie weken geleden heb zitten lezen) Midas Dekkers, (wiens Eskimo ik even leende om mijn honden te voeren) Sylvia Hubers (met een zeer vermakelijke monoloog over een stilte retraite) & Eva Meijer (die vanavond voor de gelegenheid haar intrede had genomen in het lichaam van Bernhard Christiansen). Dit alles onder muzikale begeleiding van meneer van Dalen.

Een mooie avond.

 

***

op weg naar het station

"Ik volg nu jou hoor"
"O dan moeten we de andere kant op"

***

d(b)n 12 XI 2014

In Berlijn, hield ik geen dagboek meer bij.

***

In de omgevallen boekenkast benoemt Hans van Straten op een gegeven moment enkele vrienden, die tijdens de oorlog zijn omgekomen.  Onder hen ene Jotie Arends.

***

Voor de gedachten uiteindelijk mijn vingers bereiken, zijn ze reeds door de ratten aangevreten, met zoutzuur besprenkeld.  Ik hoef enkel het dode vlees te verwijderen.

***

In The water-babies (1863) voert Charles Kingsley de 11 jaar eerder uitgestorven reuzenalk ten tonele. Het avontuurlijke sprookjesverhaal wordt vaak vergeleken met de boeken  Alice's Adventures in Wonderland (1865) & Through the Looking-Glass (1871) van Lewis Carroll, waar overigens ook een uitgestorven dier voorbij komt. Carroll liet echter zijn oog vallen op de dodo (ext. 1690).  What's in a bird.

***

Luisterde vandaag voor het eerst naar de prachtige stem van Helen Humes, keek voor de tweede keer naar Empire of the Sun, las tot drie keer toe de handleiding van mijn nieuwe printer / scanner / kopieermasjien & vond in de kringloop een genummerd en gesigneerd exemplaar van Koenegrachts zullen we dansen, schat?

***

d(b)n 11 XI 2014

 

11 november 1948

 

Met een enkele reis op zak neemt de dan 24-jarige James Baldwin de boot richting Europa, richting Parijs.  

***

man komt kamer binnen met een bord dampende spaghetti – gaat aan tafel zitten & eet zijn bord leeg

ondertussen klinkt er klassieke muziek (aangezien de enige geschikte c.q. beschikbare acteur voor deze rol aan hevige zuuraanvallen lijdt & door zijn toestand langzaam dient te eten zodat hij niet tussendoor in de coulissen hoeft te verdwijnen, om over zijn nek te gaan, kan er voor alle zekerheid het beste gekozen worden voor een lang stuk)

vervolgens loopt hij naar de keuken, opent de koelkast & neemt een slok ketchup – dit bevalt & even later neemt hij er nog drie – bij het terugzetten van de fles klinkt een deurbel

hij loopt naar de deur, opent deze & verlaat het toneel

***

met dank aan de kringloop

in ieder geval weer een paar uur van straat

met als boekenlegger een originele foto van het schrijverscollektief (met onder andere willem wilmink, hans dorrestijn & fetze pijlman van wie ik ooit nog les heb gehad)

genomen in de werf 't kromhout te A'dam

handschrift facsimile - heerlijk en nog geillustreerd ook - enkel jammer dat het hier een handelseditie lijkt te betreffen

of waar twee fascinaties samenkomen - voor even

"Breng me mijn ochtendjas, want we hebben het koud."

***

d(b)n 10 XI 2014

 

poëzie is een glas in lood raam

***

Je kunt hem misschien nog het best omschrijven als iemand die bij het verlaten van de gezamenlijke douche een handdoek rond zijn middel slaat.

***

Wanneer ze zich aan de navelstreng hadden verhangen, had hij mogelijkerwijs nog enige piëteit kunnen tonen.

***

Vandaag tot tweemaal toe naar Cinema Paradiso zitten kijken. Eerst de bioscoopversie en vervolgens de directors cut. Conclusie: de eerste ingeving blijkt toch vaak de beste te zijn.

***

Een rangeerterrein in de sneeuw.

Het had een mooi & treffend beeld geweest om mee te beginnen, maar er komen hier geen treinen.

*** 

d(b)n 9 XI 2014

***



Mijn schrijverschap – als daar al van gesproken kan worden – bestaat louter uit het noteren van de flarden (brokstukken zo u wilt) die zich aan de chronische storing in mijn hoofd weten te ontworstelen.

Dat er zo nu en dan een fragment op papier komt dat aan poëzie doet denken is mooi meegenomen,  maar dat het sowieso moet gebeuren, zoals de verwarming zo nu & dan ontlucht moet worden.

***

9 november 1953

Op 9 november 1953 overlijdt Dylan Thomas op 39-jarige leeftijd in 't st Vincent's te New York na zes dagen in coma te hebben gelegen naar aanleiding van een uit de hand gelopen drinkgelag. Toen een vriend hem enkele dagen in een mooi pak (incl. corsage) in zijn kast zag liggen,  moet deze de volgende historische woorden gesproken hebben :

"Daar had ie dus nog niet dood in gevonden willen worden"

***

d(b)n 7 XI 2014

***

Tijdens mijn dagelijkse ronden door het kippenhuis, heb ik verschillende malen de nalatenschap van een vos mogen bewonderen. De wijze waarop een vos te werk gaat op het gebied van de onvrijwillige euthanasie, is immers zeer verschillend van hoe een kip het aan zou pakken. De kip werkt namelijk haast chirurgisch terwijl de vos een waar slagveld aanricht.  En toch heb ik slechts één keer daadwerkelijk een vos gezien.

Ik wandelde richting de halte even buiten de kibbutz om de eerste bus naar Nazareth te pakken, toen het mij vanaf het midden van de weg aanstaarde. Alsof het me vragen wilde, wat ik in vredesnaam aan het doen was, op mijn vrije dag, met een kop als een gympie, terwijl het regende. Om vervolgens de heuvel op te sloffen, en zonder ook maar één keer om te kijken achter de watertoren uit beeld te verdwijnen. Er zijn mensen die hier een betekenis achter zoeken.

Niet doen.

**

Vanaf de watertoren had je zonder twijfel het beste uitzicht op de kibbutz. Niet dat de werkelijkheid er nou opeens zoveel mooier op werd, maar de afstand had iets geruststellends.

Zoals meisjes in de verte.

**


7 november 1918

Shellshock is een psychologische stoornis die veroorzaakt wordt door blootstelling aan de gruwelijkheden in een oorlog. Tijdens de eerste wereldoorlog werd het echter nog niet als zijnde een ziekte beschouwd, maar als een poging van bedriegers om onder het vechten uit te komen.

De Eerste Wereldoorlog kende met zijn gruwelijke loopgravenoorlog veel soldaten die aan shellshock leden. Fysiek mankeerden zij niks, maar zij trokken zich terug in waanzin. Zij werden veelal niet behandeld. Sommigen werden zelfs terug naar het front gestuurd, anderen werden opgenomen in inrichtingen.  Wel werd er steeds meer onderzoek gedaan naar het fenomeen.

Charles Myers (1873-1946) was een Britse psycholoog die de ernst van de aandoening inzag en de term shellshock introduceerde. Hij werd in de Eerste Wereldoorlog naar het front gestuurd om soldaten te behandelen en hij probeerde ervoor te zorgen dat zij niet als deserteurs geëxecuteerd werden. Vanaf 1916 werd er door de Britse overheid een richtlijn ingesteld voor de behandeling van shellshock. Eind 1917 werd er een wet aangenomen die verbood de soldaten die leden aan shellshock te executeren zonder grondig onderzoek. Het duurde nog een jaar voordat de wet werkelijk werd gehandhaafd. Op 7 november 1918 werd de laatste soldaat die aan shellshock leed geëxecuteerd.

***

met dank aan de kringloop:

op naar een stapeltje biesheuvel - vroeger zou ik rijtje zeggen - maar aangezien de planken toch echt vol zijn - zijn we hier maar verticaal gegaan

zonder ook maar iets van de inhoud te kennen - prachtig boek

in afwachting

***