***
Tijdens
mijn dagelijkse ronden door het kippenhuis, heb ik verschillende
malen de nalatenschap van een vos mogen bewonderen. De wijze waarop
een vos te werk gaat op het gebied van de onvrijwillige euthanasie,
is immers zeer verschillend van hoe een kip het aan zou pakken. De
kip werkt namelijk haast chirurgisch terwijl de vos een waar slagveld
aanricht. En toch heb ik slechts één keer daadwerkelijk een vos
gezien.
Ik
wandelde richting de halte even buiten de kibbutz om de eerste bus
naar Nazareth te pakken, toen het mij vanaf het midden van de weg
aanstaarde. Alsof het me vragen wilde, wat ik in vredesnaam aan het
doen was, op mijn vrije dag, met een kop als een gympie, terwijl het
regende. Om vervolgens de heuvel op te sloffen, en zonder ook maar
één keer om te kijken achter de watertoren uit beeld te verdwijnen.
Er zijn mensen die hier een betekenis achter zoeken.
Niet
doen.
**
Vanaf
de watertoren had je zonder twijfel het beste uitzicht op de kibbutz.
Niet dat de werkelijkheid er nou opeens zoveel mooier op werd, maar
de afstand had iets geruststellends.
Zoals
meisjes in de verte.
**
7 november 1918
Shellshock is een psychologische stoornis die veroorzaakt wordt door blootstelling aan de gruwelijkheden in een oorlog. Tijdens de eerste wereldoorlog werd het echter nog niet als zijnde een ziekte beschouwd, maar als een poging van bedriegers om onder het vechten uit te komen.
De Eerste Wereldoorlog kende met zijn gruwelijke loopgravenoorlog veel soldaten die aan shellshock leden. Fysiek mankeerden zij niks, maar zij trokken zich terug in waanzin. Zij werden veelal niet behandeld. Sommigen werden zelfs terug naar het front gestuurd, anderen werden opgenomen in inrichtingen. Wel werd er steeds meer onderzoek gedaan naar het fenomeen.
Charles Myers (1873-1946) was een Britse psycholoog die de ernst van de aandoening inzag en de term shellshock introduceerde. Hij werd in de Eerste Wereldoorlog naar het front gestuurd om soldaten te behandelen en hij probeerde ervoor te zorgen dat zij niet als deserteurs geëxecuteerd werden. Vanaf 1916 werd er door de Britse overheid een richtlijn ingesteld voor de behandeling van shellshock. Eind 1917 werd er een wet aangenomen die verbood de soldaten die leden aan shellshock te executeren zonder grondig onderzoek. Het duurde nog een jaar voordat de wet werkelijk werd gehandhaafd. Op 7 november 1918 werd de laatste soldaat die aan shellshock leed geëxecuteerd.
***
met dank aan de kringloop:
op naar een stapeltje biesheuvel - vroeger zou ik rijtje zeggen - maar aangezien de planken toch echt vol zijn - zijn we hier maar verticaal gegaan
zonder ook maar iets van de inhoud te kennen - prachtig boek
in afwachting
***
Geen opmerkingen:
Een reactie posten