donderdag 31 december 2009
dagnotities 31 december 2009
Een goed, gezond en voorspoedig 2010
opdat we blijven lezen
---
22.49 - herlas zojuist op pomgedichten een oudejaarsgedicht van eigen makelij uit 2007. & aangezien we pas over een uur beginnen met het vervaardigen van nieuw werk - ja we hebben wilde plannen voor 2010 - ook te hier even in herhaling :
Oudejaarsavond
er wijzen meisjesvingers
naar appel - maar ik
pluk liever toch de nacht
sirene sneeuw 't laken zwart
op de maat van keel & violen
als afrikaantjes in accuzuur
zo dompelen we nog even
& strompelt je strot
weer mooi tot schuurpapier
want we lezen lucebert we lezen
tussen regels door verlangend
jouw bitter garnituur
---
woensdag 30 december 2009
dagnotities 30 december 2009
dinsdag 29 december 2009
dagnotities 29 december 2009
schoppen mag
dat salvador dali een horloge
had ingeslikt & je niet wilde
weten hoe die er uit zou komen
want we meten de tijd niet meer
maar ondergaan de zon
als één dag tot jaren aaneen
groundhogday
ook al zo'n kutfilm
dat het jou nog meeviel dat er
niet opeens een kale boom opdoemde
alwaar een landloper iedere toevallige
passant vroeg wanneer godot zou komen
& nee - beckett doet mij
niet aan een emmer denken
---
20.45 - uit het schetsboek geklapt
maandag 28 december 2009
dagnotities 28 december 2009
zondag 27 december 2009
dagnotities 27 december 2009
schoenendoos
niemand
die er nog van opkeek
dat je er foto's in bewaarde
krantenknipsels & programmaboekjes
waarin je naam verkeerd geschreven stond
ze vonden
sandalen & waterschoenen op zolder
het liep niet meer - de woorden
& in het groene glas
een datum
waarachter twijfelend de zon
---
00.26 - uit het schetsboek geklapt
14.18 - Poetry in motion (1): Anne Waldman
14.34 - Poetry in motion (2): The life and work of piri thomas
15.29 - Poetry in motion (3) : Pablo Neruda
zaterdag 26 december 2009
dagnotities 26 december 2009
....
aan elk dorp
kwam een eind
de fiets
& kranten
van de brug
dat ze dreven
waar jij
vandaan gekomen was
cirkels
& de grote stad
daar had je posters van
---
00.13 - vandaag in sepia : Mathieu Cordang
Mathieu Cordang geboren op 26 december 1869 te Blerick was Nederlands Wielerpionier en specialist in lange afstandswedstrijden en het stayeren.
Als amateur werd Cordang reeds wereldkampioen stayeren in 1895 te Keulen. Ook won hij lange afstandswedstrijden die al lang niet meer bestaan, zoals Amsterdam-Arnhem-Amsterdam (1894 en 1895), Amsterdam-Utrecht-Amsterdam (1894 en 1895) Leiden-Utrecht-Leiden (1894 en 1895) In 1894 vestigde hij een wereldrecord op de mijl op de tandem (tezamen met Ballieux) Een jaar later versloeg hij in een wedstrijd de sneltrein Maastricht-Roermond.
Mathieu Cordang was professional van 1896 tot 1900. In 1897 ontging hem de winst in Parijs-Roubaix toen hij op de wielerbaan van Roubaix ten val kwam. (wie meer zou willen weten over het wedstrijdverloop verwijs ik graag naar "Parijs-Roubaix - kroniek van een legende deel 1 1896-1939 van Pascal Sergent uit 1991) Hij eindigde dat seizoen overigens eveneens als tweede in Bordeaux-Parijs. Het hoogtepunt van zijn profcarrière kwam in hetzelfde jaar. Op de wielerbaan in Crystal Palace in Londen reed hij maar liefst vijf wereldrecords. (alwaar de organisatoren naar verluidt behoorlijk voor in de buidel moesten tasten)
Daarna legde Cordang zich weer toe op het stayeren. In 1898 won hij de Grote Prijs van Amsterdam & reed hij gedurende de Bol d'Or 1900 een werelddagrecord, door (met gangmaking) in 24 uur 999 kilometer en 651 meter te fietsen. Tijdens de Olympische Zomerspelen 1900 in Parijs won hij goud op de 3 kilometer, maar deze koers van professionals werd later niet officieel erkend door het IOC.
Na zijn wielercarrière had hij een garagebedrijf in Swalmen. Hij overleed aldaar op 29 maart 1942 op 72-jarige leeftijd aan de gevolgen van een longontsteking.
(bron: wikipedia)
Meer gegevens over Cordang treft u onder andere op sportgeschiedenis.nl
00.27 - van de kerstman een mooi op maat gemaakt doosje voor de gedichten en redevoeringen van Pieter Nieuwland gekregen, maar voelt zich nog steeds uitermate op zijn gemak in een verder geheel kerstvrije woonkamer
09.35 - vandaag in sepia - 26 december 1891
de geboortedag van Henry Miller
"Everything that happened to me happened too late ... it was even so with my birth. Slated for Christmas, I was a half hour too late" (Tropic of Capricorn)
22.20 - uit het schetsboek geklapt
vrijdag 25 december 2009
dagnotities 25 decenber 2009
Bunker
je kon er zo mooi
verstoppertje spelen
het blinde meisje
dat ons dan zocht
geloofde dat het
altijd nacht was
& dat het binnen
ook regenen kon
---
00.11 - & de vraag of er ooit een beter kerstnummer geschreven is :
donderdag 24 december 2009
dagnotities 24 december 2009
(missent to Manilla)
je kunt de datum niet meer lezen
& ook niet waar vandaan
alleen het woordje liefste
zweeft nog
als de ballerina op de voorkant
een roestvlek waar haar ogen zaten
---
blame it on the job
woensdag 23 december 2009
dagnotities 23 december 2009
van Goethe en citroenen
we lagen in het gras & jij
plukte een trein uit de lucht
of beter gezegd
je wees hem aan
want niemand weet
waarheen precies
daar staat nu een fabriek
tenminste
er komt rook uit
---
21.22 - vanavond weer eens de kleine blonde dood uit mijn kastje met Büchiana tevoorschijn gehaald ter herlezing, maar ditmaal niet verder gekomen dan de voorkant. De illustraties van Vladimir Suchanek blijven me fascineren. Op Büchs "De Blauwe Salon" "Goethe & geen einde" & "De taal als blauw" treft men overigens ook werken van Suchanek aan.
Suchanek is geboren op 12 februari 1933 in het noordoosten van Bohemen. Hij studeerde in 1954 af aan de Pedagogical University in Praag en in 1961 aan de kunstacademie van Praag. In 1965 werd hij lid van de vereniging van Tsjechische grafische kunstenaars Hollar.
Suchánek concentreerde zich al snel op de kleurenlithografie, een techniek waarin hij nog steeds nieuwe mogelijkheden van expressie weet te vinden. Sucháneks werk is een voortzetting van het symbolisme, een stroming die populair was aan het eind van de 19e eeuw.
meer info over Suchanek treft u onder andere hier
dinsdag 22 december 2009
dagnotities 22 december 2009
Via Dolorosa
de zoveelste statie
bleek een muur te zijn
alwaar
een vermoeide Jezus
zijn handafdruk
had achtergelaten
dat zou men
aan het Roelof Hartplein
nu ook eens moeten doen Jan
& ik geloof
---
15.25 - dat het gister, ondanks het toch iets tegenvallende poëzie- c.q slamgehalte (albert bobeldijk stak er immers toch met kop en schouders bovenuit, waardoor er nauwelijks sprake was van een echte strijd) nog een uitermate vermakelijke avond te Festina is geworden
enkele bekenden gesproken - virtuele bondgenoten van een gezicht voorzien - & dat mijn aanwezigheid nog vastgelegd is ook
16.45 - de eerste kerstinkopen & dat je dan altijd weer langs een boekhandel komt:
in een vertaling van Nicolaas Matsier. Aangevuld met de nieuwste van Manon Uphoff & Leo Blokhuis. Terwijl ik Dan Penn opzoek via google verblijf ik.
17.15 - De Nederlandse dichter, prozaïst, vertaler, polemist en essayist Gerrit Komrij komt binnenkort met een nieuwe poëziebloemlezing. Daarin richt hij zijn blik nu ook op de jongste generatie dichters. In De 21ste eeuw in driehonderd gedichten maakt hij de stand van zaken op van de allernieuwste poëzie, “een bundel die bulkt van de vitaliteit en het ontluikende talent”, aldus uitgever De Bezige Bij in zijn voorjaarsaanbieding. Het boek verschijnt in februari 2010. Bij zijn selectie hanteerde Komrij de leeftijdsgrens van tweeëndertig jaar: hij koos uit de poëzie van alle dichters die nog niet ouder werden dan Christus ooit werd. (Bron : de papieren man )
18.43 - het boek is af maar de dichter leeft nog
19.67 - nog een mooie geschiedenis bewerking door Crumb
(dat die you tube filmpjes er niet in hun volle breedte op willen, werkt onderhand toch aardig op m'n zenuwen)
& over de tekenaar zelve
The Confessions of Robert Crumb
Geüpload door Reghy. - Ontdek video's over mensen, familie en vrienden.
22.15 - op de contrabas las ik zojuist met betrekking tot de eerder vandaag genoemde bloemlezing van Komrij nog even het volgende : "Uit betrouwbare bron vernamen we dat het gaat om dichters jonger dan 34 (en niet, als in de aanbiedingsbrochure gemeld, 33) en dat het aantal gedichten niet 300 bedraagt, maar gevoelig minder, ergens rond de 180." - maar benieuwd blijven we - zou mooi zijn indien er ook enkele talenten werden opgenomen die op het moment nog bundelloos zijn, maar dat is natuurlijk aan de meester zelf. Zou het iets uitmaken dat ik in 2005 pas 33 was?
maandag 21 december 2009
dagnotities 21 december 2009
---
kunst
ik kom werkelijk
niet veel verder
dan een zadel
& een stuur
maar eerlijk
is eerlijk
ze hangen wel mooi recht
---
14.45 - zojuist mijn geduld weer eens op de proef gesteld met het openen van een vuilniszak - althans met een poging daartoe. Wrijven zei moeder altijd - dat werkt het beste - maar ik vrees dat ik de diepvrieskip nog eerder op kamertemperatuur heb
15.45 - aangezien ik meer vertrouwen heb in de batterijen van Martijn dan in het openbaar vervoer volg ik de poezieslag te festina vanavond maar beter vanachter mijn computer - hier live te volgen - natuurlijk valt er vanavond geen vlokje en blijken de wegen kurkdroog - maar de weergoden verzoeken gaat me net iets te ver - waarvan akte
17.47 - klaarblijkelijk ga ik toch - niets zo veranderlijk
01.45 - och was ik maar ... maar verder altijd gezellig daar in de Jordaan
zondag 20 december 2009
dagnotities 20 december 2009
19.59 - zojuist weer even een kijkje genomen op http://edithringnalda.nl/ - mooi om weer eens iets uit Huize Vinkenoog te vernemen. "vertrouwd en al jaren mee opgegroeid"
Morgen misschien weer eens een bezoek brengen aan Festina - het slammen voor even afgezworen (of beter gezegd het deelnemen aan slams) - aangezien er maar weinig uit de pen wil vloeien dat ik zonder enige vorm van schaamte de zaal in wens te slingeren - een sabbatical in de polder zoals u wilt - maar kijken kan geen kwaad. Opdat de weergoden met mij zullen zijn.
21.24 - Shakespeare & co - of zoals een boekhandel zou moeten zijn
22.15 - na het voldaan dichtslaan van oorlog & pap - nog even een blik werpend op een valse lente : een documentaire over Johnny van Doorn.
23.45 - wachtend op een korte samenvatiing van de derde dag van het WK Darts te Londen, dwaalden mijn gedachten af naar verschillende gesprekken die ik de afgelopen dagen voerde over het fenomeeen van Doorn. De meeste van mijn gesprekspartners kenden van Doorn wel. Jammer was enkel wel dat hij door meerdere van hen gelinkt werd aan één bepaalde daad, namelijk het boren van een gaatje in zijn schedel. Als antwoord zou ik u graag even voor willen stellen aan het volgende heerschap : Bart Huges
vrijdag 18 december 2009
dagnotities
niemand
laat hier
voeten na
de mal
spuugt bloed
& rond
mijn ogen
vinken vogels
reeds
de dagen af
---
donderdag 17 december 2009
dagnotities - ook op zondag
of ik dood ben
begraven sta
die stem
je krijgt er gratis
een kelder bij
maar 't vocht
kun je niet drinken schat
van pierlala tot poppenkast
& het vlees
snijdt zichzelf hier
---
woensdag 16 december 2009
aanwinsten bibliotheca Jurgiana
* Guus Bauer - De watervrees van Winkler
* The Blue Poet Society - jaarboek 2008/2009
* Theodor Holman - Theo, Theo - een vriendschap in sonnetten
* Ernst Jünger - Luitenant Sturm
* Nico Keuning - Oorlog en pap - Het bezeten leven van Johnny van Doorn
* Frans Mouws & Paul Westgeest - op weg naar Wassenaar
* Marcel Schaap - Bouvetoya & Iles Kerguelen - eilanden der vergetelheid
* R J Trügg - De Stevenson nijverheid
* Gerrit Jan Zwier - Naar de rand van de kaart - Reis door Patagonie & langs Zuid Atlantische eilanden
Alleen Gerard Reve - kroniek van een schuldig leven 1 de vroege jaren 1923 - 1962 van Nop Maas dient nog ter lezing in de woonkamer te blijven liggen - het beste voor het laatst? je hoort het me in ieder geval niet zeggen.
& ja er zijn ondertussen inderdaad enkele stapeltjes geruisloos afgevoerd
dagnotities
je groet de dingen terwijl je Cees heet & niemand die het opvalt
---
hoe moet dat toch - als je niet eens weet - hoe je een boerka moet verwijderen - over het hoofd of zit er een rits in - klittenband kraakt
---
down to earth
er is werkelijk niets poëtisch aan vliegtuigen zei ze - daarentegen zat er altijd wel verdomd veel muziek in
---
dinsdag 15 december 2009
dagnotitie
ergens in een keukenkast
staat nog jouw glimlach
op sterk water - de pot
die ik elke verjaardag
weer op tafel zet
oeverloos oranjebitter
& roggebrood met spek
---
zondag 13 december 2009
dagnotities
de dood
is slechts
een bijgebouw
onafgerond
& dat het tocht
sandalen aan
voor god
& nagels
snijden
morgen open
----
(missent to manilla)
& ook niet waar vandaan
alleen het woordje liefste
zweeft nog
als de ballerina op de voorkant
een roestvlek waar haar ogen zaten
zaterdag 14 november 2009
dagnotities
naakter dan dit wordt het niet
zo nu & dan een regel
waar niemand nog het nut van ziet
een kraai verdwaalt in kolibri
& oma speelt viool
---
nieuwe aanwinst kort dag bibliotheek
vrijdag 13 november 2009
donderdag 12 november 2009
dagnotities
Tijdgeest
tussen de naturistenblaadjes van opa
vond ik een ansichtkaart - Berlijn
je kunt het natuurlijk zwaaien noemen
maar zo synchroon een heel plein
je vraagt je af
wat er buiten beeld
toch allemaal gebeurd moet zijn
---
woensdag 11 november 2009
dagnotities
mijn jeugd
was slechts
een stipje vader
waar moeder een continent bezat
stratego
voor het slapen gaan
oudezijds - islamabad
---
Benidorm 1964
aangekomen
op het vliegveld
van allicante
& kofferloos
mompelde opa
dat lufthansa
misschien
een betere optie
was geweest
---
dinsdag 10 november 2009
dagnotities
dat je haast achteloos
een codicil
over tafel schoof
met de woorden - ik
doneer de stilte wel
& de bus
die halteerde op de rijbaan
---
maandag 9 november 2009
dagnotities
dat men altijd weer denkt
aan een kamer vol boeken
of hoogstens een huisje in de tuin
maar uiteindelijk wordt poëzie
in keuken of garage
geschreven
is echter het woord niet
---
haarwerkjes
Toen Elisabeth Zweegman op 16 november 1904 overleed besloot haar man een haarwerkje te laten maken om de herinnering aan zijn vrouw levend te houden. Hij schakelde daarvoor de Haagse kunsthaarwerker P.K. Smit in, die er een waar kunstwerkje van maakte. Als uitgangspunt nam Smit een prent van een kerkhof. Op de voorgrond is ... Lees meerhet graf van Elisabeth te zien, op de achtergrond staan enkele treurwilgen. Het haar dat hij bij Elisabeth had afgeknipt verwerkte hij in de takken van de treurwilg.
Haarwerkjes heb je in soorten en maten. Het kan gaan om sieraden, zoals bijvoorbeeld kettinkjes of medaillons, maar ook om schilderijtjes. Als er maar mensenhaar in is verwerkt. De sieraden werden meestal door vrouwen gedragen maar ook voor mannen waren er mogelijkheden. Zij droegen bijvoorbeeld een horlogeketting van haar.
De haarwerkjes zijn over het algemeen resultaat van nijver huisvlijt van nabestaanden van de overledene en hebben daarom alleen een persoonlijke waarde. Maar er waren ook professionele kunstenaars of haarwerkers die zich ermee bezighielden. Diverse kappers hadden zich erin gespecialiseerd. Dat de handel in mensenhaar in bijvoorbeeld Frankrijk commerciële vormen aannam blijkt uit een Franse studie van Andrée Chanlot. Daarin zijn foto's afgedrukt van grootschalige haarknipsessies, die aan het eind van de vorige eeuw op diverse dorpspleinen georganiseerd werden. Dat een dergelijke handel in mensenhaar ook in Nederland voorkwam, is aannemelijk. Wij kunnen zeker spreken van een florerende bedrijfstak.
lees verder te hier
vandaag in sepia
9 november 1926 : de geboortedag van Anne Sexton
All My Pretty Ones
by Anne Sexton
Father, this year’s jinx rides us apart
where you followed our mother to her cold slumber;
a second shock boiling its stone to your heart,
leaving me here to shuffle and disencumber
you from the residence you could not afford:
a gold key, your half of a woolen mill,
twenty suits from Dunne’s, an English Ford,
the love and legal verbiage of another will,
boxes of pictures of people I do not know.
I touch their cardboard faces. They must go.
But the eyes, as thick as wood in this album,
hold me. I stop here, where a small boy
waits in a ruffled dress for someone to come ...
for this soldier who holds his bugle like a toy
or for this velvet lady who cannot smile.
Is this your father’s father, this commodore
in a mailman suit? My father, time meanwhile
has made it unimportant who you are looking for.
I’ll never know what these faces are all about.
I lock them into their book and throw them out.
This is the yellow scrapbook that you began
the year I was born; as crackling now and wrinkly
as tobacco leaves: clippings where Hoover outran
the Democrats, wiggling his dry finger at me
and Prohibition; news where the Hindenburg went
down and recent years where you went flush
on war. This year, solvent but sick, you meant
to marry that pretty widow in a one-month rush.
But before you had that second chance, I cried
on your fat shoulder. Three days later you died.
These are the snapshots of marriage, stopped in places.
Side by side at the rail toward Nassau now;
here, with the winner’s cup at the speedboat races,
here, in tails at the Cotillion, you take a bow,
here, by our kennel of dogs with their pink eyes,
running like show-bred pigs in their chain-link pen;
here, at the horseshow where my sister wins a prize;
and here, standing like a duke among groups of men.
Now I fold you down, my drunkard, my navigator,
my first lost keeper, to love or look at later.
I hold a five-year diary that my mother kept
for three years, telling all she does not say
of your alcoholic tendency. You overslept,
she writes. My God, father, each Christmas Day
with your blood, will I drink down your glass
of wine? The diary of your hurly-burly years
goes to my shelf to wait for my age to pass.
Only in this hoarded span will love persevere.
Whether you are pretty or not, I outlive you,
bend down my strange face to yours and forgive you.
zondag 8 november 2009
dagnotities
zaterdag 7 november 2009
dagnotitie
we vonden een kroeg maar geen piano
& tegen het licht hield ik enkel nog
een glas - leeg tot op de bodem waar
ooit iets te vinden was - van poëzie
& het zwijgen in drie delen
---
vrijdag 6 november 2009
dagnotities
fotoalbum
pyjama's op slaapzaal
klimrek zonder kind
opa was goed met woorden
door cijfers verblind
---
augustus
in parijs terwijl 't regent
legt een meisje stukjes glas tot huis
waar ze 's nachts in weg kan dromen
& zowaar
we zien er voor even een grasveld om heen
maar de fles die ooit dak moet worden
is echter & nog steeds niet leeg
---
donderdag 5 november 2009
dagnotities
the raven
op de rommelmarkt
een verfrommelde
pocket van poe
je had wel iets
met gebroken ruggetjes
een kraai voor het slapen gaan
& dat het nooit donker werd
---
er kroop een misdienaar over de achterbank
afslag bommel & niemand die de brug kon zien
een kwestie van mist of nieuwe poëzie
je wist het niet - je miste het niet
& in de uiterwaarden vielen de paarden
---
woensdag 4 november 2009
dagnotities
ansichtkaart
(missent to manilla)
je kunt de datum niet meer lezen
& ook niet waar vandaan
alleen het woordje liefste
zweeft nog
als de ballerina op de voorkant
een roestvlek waar haar ogen zaten
---
er staan
skeletten
in de tuin
aan hun voeten
louter
bladmuziek
---
dinsdag 3 november 2009
dagnotities
toen de kruitdampen
waren opgetrokken
had ik nog niets geschreven
de dode berber
ontlokte mij
geen woorden
enkel beeelden
van aangeschoten vogels
& een mank lopend hert
---
morgen - als de postbode gecremeerd is - kan ik eindelijk schrijven zoals het behoort - mezelf - & een rondje rond de tafel
---
maandag 2 november 2009
vandaag in sepia - 2 november 1975
Pasolini
ik ben bevriend
nou ja - ik ken iemand
die jou gekend heeft
tenminste - gezien
op een strand te ostia
of moet ik zeggen
de commotie rondom
iemand die 's avonds
op de radio hoorde
via de barman begreep
dat jij daar
op dat moment
geweest moet zijn
ja
jij was er geweest
& ik
nog niet geboren
want hoeveel leven
tref je in een zandbak
---
zondag 1 november 2009
dagnotitie
zweven naakt
tot taal
ik kijk
geen grachtenpand
meer aan vandaag
kinderhoofdjes knikken
& tussen lippen
groeit het mos
zaterdag 31 oktober 2009
...
vandaag vieren we de verjaardag van de Braziliaanse dichter Carlos Drummond de Andrade & gaan we maar weer eens op zoek naar een exemplaar van o amor natural om vanavond de wijk te nemen naar de Schouwburg voor enig onderricht in de Leidsche literatuur.
---
Tjitske Janssen wint de Anna Bijnsprijs voor haar bundel Koerikoeloem.
---
vrijdag 30 oktober 2009
Heymweh und mehr
---
mijn zoon
hij staat er nog
verlegen langs de waterkant
voor de gelegenheid
met zwembroek an
maar verder komt het niet
ik had hem zo graag
over de stroming verteld
over monsters onder het oppervlak
ik had hem zo graag
gehad
---
dat er tenminste weer woorden komen - herkenbaar, zo op de geboortedag van Georg Heym - een mooi moment om mijn blog eens iets anders in te gaan vullen - voornemens in oktober het is vragen om ongelukken -& wie weet - de dag is nog lang.
boeken in het winkelcentrum - een leuke oogst - waaronder :
Simon Vinkenoog - Wij helden (verhalen) De Bezige Bij - Amsterdam, 1957
&
een gesigneerde foto van bokser primo carnera
donderdag 29 oktober 2009
woensdag 28 oktober 2009
& niemand die een koe zag
dinsdag 27 oktober 2009
Bibliotheca Jurgiana - Dylan Thomas
vandaag in sepia - 27 oktober 1914
de geboortedag van Dylan Thomas - voor bio & links klikt u hier
Mooie BBC Documentaire in zeven delen
maandag 26 oktober 2009
schoenendoos
die er nog van opkeek
dat je er foto's in bewaarde
krantenknipsels & programmaboekjes
waarin je naam verkeerd geschreven stond
ze vonden
sandalen & waterschoenen op zolder
't liep niet meer - de woorden
& in het groene glas een datum
waarachter twijfelend de zon
zaterdag 24 oktober 2009
vrijdag 23 oktober 2009
The enigma van Kaspar Hauser (bio + film)
Op pinkstermaandag (26 mei 1828) dook een verwaarloosde 16-jarige jongen op in de straten van Neurenberg. Hij kwam terecht op de Unschlittplatz. Hij droeg boerenkledij en kon nauwelijks spreken. Hij verplaatste zijn voeten zonder goed te weten hoe hij moest lopen en begreep amper iets. Aanvankelijk dacht men dat hij dronken was omdat hij steeds dezelfde zinnen herhaalde, namelijk "ik wil zijn zoals mijn vader" en "ik wil een ruiter zijn, zoals mijn vader was."
Hij had een brief bij zich, geschreven door een arbeider onder wiens voogdij hij op 7 oktober 1812 geplaatst was. In de brief stond dat hem lezen, schrijven en de christelijke religie geleerd moesten worden, maar dat hij zich niet aan de buitenwereld mocht laten zien. Hij had ook het verzoek bij zich, gericht aan de Kapitein van de Cavalerie van Nürnberg om hem in dienst te nemen als soldaat. Een ander briefje, dat door de moeder van Kaspar geschreven zou zijn, vermeldde zijn naam en geboortedatum (30 april 1812) en de verklaring dat Kaspars vader een overleden cavalerie-officier was.
Hij werd naar een politiebureau genomen waar hij tot ieders verbazing zijn naam kon schrijven: Kaspar Hauser. Buiten enkele woordflarden kon hij niet spreken. Aanmoedigingen daartoe leidden tot tranen en 'weet niet'. Zijn vreemde voorkomen en gedrag waren van iemand die heel zijn leven in een kelder had doorgebracht en nooit zijn bewaker had gezien. Het enige dat hij toeliet was water en brood, en hij treurde om een houten paard dat zijn enige metgezel was geweest.
De volgende twee maanden bracht hij door in een gevangenis voor landlopers, Vestner Thor, waar hij goed verzorgd werd door het gezin van de bewaker. Daarna woonde hij bij verschillende weldoeners in en kreeg er sporadisch onderwijs. Hij werd een bezienswaardigheid en werd officieel door de stad geadopteerd.
Zijn mentale toestand wekte de interesse van juristen, theologen en pedagogen die talrijke onderzoeken op hem uitvoerden en hem leerden spreken. Lezen en schrijven leerde hij bij de godsdienstfilosoof Georg Friedrich Daumer. In het begin stond hij dan ook onder diens hoede. Kaspar mocht dan wel zestien jaar zijn, maar had een ontwikkelingsleeftijd van niet meer dan zes jaar. Toch had hij een uitstekend geheugen wat volgens de burgemeester erop wees dat hij van goede afkomst was. Kaspar Hauser leed ook in periodes aan epilepsie en catalepsie. Door de goede zorgen van Daumer, die onder meer homeopathische behandelingen inhielden en de aanmoedigingen om een dagboek bij te houden, fleurde hij op en bleek uiteindelijk toch in staat zijn verhaal te vertellen.
Een groot deel van zijn jeugd had hij naar eigen zeggen geleefd in een donkere cel van zes tot zeven voet (180-230 cm) en vier voet (120 cm) breed, met een bed uit stro en een houten schommelpaard. Hij kreeg enkel water en brood, en werd soms verdoofd zodat iemand zijn kleren kon wisselen en zijn haar kon knippen. "Er waren twee minuscule ramen van acht tot negen duim (20 cm) hoog en breed. Er was niets in de gevangenis, behalve het stro waar ik op lag en zat, en de twee houten speelgoedpaarden, de speelgoedhond en de wollen deken. In de aarde naast mij was een rond gat waarin ik mijn behoeften deed. Verder was er nog de waterkruik, iets anders was er niet."
De eerste mens die hij had gezien, had hem de zin geleerd 'ik wil een ruiter worden zoals mijn vader', en had hem ook geleerd zijn naam, Kaspar Hauser, te schrijven. De man had zich steeds onherkenbaar gemaakt voor Kaspar. Uiteindelijk nam deze man hem naar buiten, waar Kaspar flauw viel. Het volgende moment dat hij zich herinnerde was zijn wandeling in Nürnberg.
De merkwaardige jongen trok veel belangstelling. Sommigen zagen hem aan als een idioot, een wilde of een dolleman, zelfs een bedrieger. Anderen beweerden dat hij het tragisch slachtoffer was geweest van een hofintrige. Kaspar was zeer klein, had blauwe ogen en krullend lichtbruin haar.
Op 17 oktober 1829 overleefde Kaspar nauwelijks de eerste moordaanslag op hem. De speculaties over zijn koninklijke afkomst barstten nu goed los. Hauser werd onder politiebewaking naar Baron von Tucher gebracht, die hem een betrekking bezorgde als klerk bij het lokale justitiehuis.
Een Brit van adel, Lord Stanhope, probeerde vanaf die tijd Hauser voor zich te winnen, en zijn voogdij te verwerven. Hij beweerde ook dat Hauser niet van adellijke afkomst maar Hongaars was.
Op 14 december 1833 werd Kaspar Hauser naar de schlossgarten (slottuin) van Ansbach gelokt waar hij werd neergestoken. Hij geraakte nog thuis maar overleed drie dagen later aan de verwondingen. De moordenaar liet enkel een mysterieuze enveloppe achter, waarin hij zichzelf als 'MLO' voorstelde. Later verklaarden Stanhope en Meyer dat de doodsoorzaak zelfmoord was geweest. In Ansbach, waar Kaspar Hauser vermoord werd, kwam later een monument waarop staat 'Hic occultus occulto occisus est', vrij vertaald 'Hier werd een onbekende door een onbekende gedood'.
Tekst: Wikipedia - lees verder te hier
donderdag 22 oktober 2009
woensdag 21 oktober 2009
nieuwe aanwinsten poeziebibliotheek
Cox, Eva - een twee drie ten dans - De Bezige Bij 2009
Das, Maarten - Schuilkerk - De Contrabas 2009
Hesselink, Krijn Peter - Stil alarm - Nieuw Amsterdam 2009
Lecompte, Delphine - De dieren in mij - De Contrabas 2009
Linden, Peter M van der - Zendag - De Contrabas 2009
Utrechtse Dichtersgilde, Het - De Contrabas 2009
Vandaag in sepia
dinsdag 20 oktober 2009
zondag 18 oktober 2009
Mark Twain - The adventures of Huckleberry Finn
Part I of an analysis of The Adventures of Huckleberry Finn, by Mark Twain.