Afgelopen nacht is Simon Vinkenoog op 80 jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van een hersenbloeding.
De bevlogen redenaar is niet meer - een gemis voor de nederlandse poëzie & voor de podium poëzie in het bijzonder. Om over het gemis voor Edith, zijn familie en vrienden, die ik bij deze alle sterkte toe zou willen wensen, maar te zwijgen. Hoewel onze ontmoetingen zich beperkte tot enkele korte gesprekken in Festina Lente te Amsterdam en een gezamelijk optreden op het onbederf'lijk vers festival te Nijmegen, wist deze levenskunstenaar grote indruk op mij te maken, door zijn tomeloze energie & oprechte enthousiasme voor & nieuwsgierigheid naar alles en iedereen - het zijn misschien wel erg voor de hand liggende beschrijvingen voor de mens Vinkenoog en die zullen de komende dagen zeker nog vaak gebezigd worden, maar kloppen doen ze wel - het idee hem nooit meer tegen het lijf te kunnen lopen voelt haast onwerkelijk, maar echt weg, nee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten