meimaand treinmaand
& peter
die in de hemelen zijt
zag dat het goed was
maar schudt vandaag
meewarig het hoofd
negentieneneenhalve kilometer
daar zou je als renner
niet eens je koersbroek
voor aan moeten trekken
dat deden we vroeger
in ons spijkerkloffie
tussen de zondagse hymnen door
terwijl de dominee op god stond te wachten
& moeder in het huishoudboekje noteerde
hoeveel de boter mocht kosten
---
Bij Turijn en sport moet ik altijd aan het grote Torino denken en de vierde mei 1949.
Torino kwam op die dag terug van een oefenwedstrijd tegen Benfica in Lissabon. Om 17.05 uur 's middags zagen de piloten van het vliegtuig waarin zij zaten door stortregens en dichte mist pas op het laatste moment de Superga Basilica, een kerk op een van de heuvels die Turijn omringen, voor zich opdoemen. Ontwijken was niet meer mogelijk en het vliegtuig boorde zich in de heuvel, waarbij alle 31 inzittenden omkwamen, onder wie achttien voetballers en twee coaches van de club.
Torino was op dat moment dicht bij hun vijfde titel op rij en kreeg het landskampioenschap later door de voetbalbond toegekend. Met een jeugdelftal had de club de competitie afgerond.
De stad Turijn werd door het ongeluk in diepe rouw gedompeld. Meer dan een half miljoen mensen stonden in de straten op de dag van de begrafenissen van hun helden.
Niet alleen in de eigen stad werd Torino bewonderd, maar door heel Italië waren de spelers, onder wie vele internationals, levende legenden. In 1947 had Torino nog tien van de elf spelers van de nationale ploeg geleverd tijdens een wedstrijd tegen Hongarije. Met de vliegtuigcrash verdween eveneens de hoop op een goed resultaat tijdens het WK in 1950. Bij dat toernooi in Brazilië sneuvelden de Azzurri in de eerste ronde.
In 1950 ging het kampioenschap naar de gehate stadgenoot Juventus, en de hegemonie over Turijn won Torino nooit meer terug.
lees verder op: http://sport.nieuws.nl/555213
---
wordt vervolgd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten