Gerard Reve

Herman de Conninck

draw me a poet (4)

Thomas Chatterton

vergeet buddingh niet te lezen

draw me a poet (3)

charles bukowski by robert crumb

dr. julien

draw me a poet (2)

Arthur Rimbaud door Paterne Berrichon

dagnotities

nacht

in een stad
terwijl 't regent

schrijf je geen poëzie

dat doe je
in zonovergoten
berglandschappen

uit weemoed

draw me a poet (1)

Lord Byron

John Trudell

A chronicle of legendary Native American poet/activist John Trudell's travels, spoken word performances and politics

dagnotities

---

beachy head

hij had
de laatste bus genomen

vandaag in ieder geval
geen weg terug

geen ansichtkaart
met papegaaiduikers

enkel een verhaal
voor bij de koffie

& appeltaart
nam je zelf maar mee

---

je perste
een salamander
uit moeders longen

ze sliep nog

toen de rivier
zichzelf
weer recht trok

& wij
zonder net

---

aan de kapstok
hangt
een dwangbuis

& morgen
krijgen we weer
visite

---

Born into this

Bukowski: Born into This

sdg | MySpace Video

vandaag in sepia

26 juli 1950 : te lausanne overlijdt hans lodeizen op 26-jarige leeftijd aan de gevolgen van leukemie

26 juli 1977 : de dertienjarige David Morgan zwemt van Dover naar Calais

26 juli 1990 : overlijden Leo Duyndam (42) (voor meer info lees te hier)

Tournotities

De tour is teneinde en laat mij eerlijk is eerlijk met een enigszins onbevredigend gevoel achter.

Natuurlijk hebben we mooie dingen gezien en waren de eerste etappes uiterst tumultueus. Jammer dat iedereen zich er tegenaan ging bemoeien, Menchov en Geesink hadden gewoon door moeten rossen, wie had daarvoor immers op Geesink gewacht - inderdaad niemand.

Met andere woorden: de heroïek moet terug. Zwaardere bergetappes en meer bidden voor eigen parochie.

Het is natuurlijk geweldig om vijf cols te beklimmen maar wanneer de streep 60 kilometer na de laatste top ligt gebeurt er dus niets. En als ze dan bergop finishen is de doorgang zo smal dat er van demarreren nauwelijks sprake kan zijn. Het zal het nieuwe wielrennen wel zijn. Jezus wat verlang ik terug naar de holle ogen van coppi de exploten van koblet die de hele dag een razend peloton voor wist te blijven of Hinault en Zoetemelk die gewoon aanvielen op de laatste dag.

Het flikken door contador kon ik dan wel weer waarderen. Je bent er om te winnen en wanneer het verschil uiteindelijk vier minuten zou zijn geweest zou je er niemand meer over horen. Met terugwerkende kracht had ie het beter niet gedaan, op het moment zelf instinctief winnaarsgedrag.

Ik droomde nog dat de complete ploeg van Schleck op kilometer 0 van de laatste etappe links en rechts zou demarreren, dat Riis 's nachts de ploegleiders van de sprintersploegen had gebeld met het verzoek niet te reageren, zodat er alsnog een ploegentijdrit zou volgen tot in Parijs. Maar helaas, niets van dat alles. Misschien dat de organisatie van de Tour even een licht op kan steken bij de routebouwer van de Giro.

dagnotities

---

crane
verdween
op zee

nelligan
uit het oog

geen idee

wat nu precies
dramatischer
te vinden

dan jouw woorden

"nooit van gehoord"

---

de telefoon gaat
maar dat
gebeurt wel vaker
in gedichten

luisteren tot
het ophoudt ook

daarna
alsnog opnemen
daarentegen

---

Parijs is nog ver

Parijs is nog ver

er wordt een picknickmand uit de wagen geladen
langs Franse wegen met dito wijn - uit een oude
transistorradio knettert de stem van Theo Koomen

Joop je doet het geweldig
wat een souplesse wat een daadkracht
zo dient een tijdrit gereden te worden

om plots de adem in te houden & te vervolgen
met de reeds historische woorden:

& daar passeert Merckx

uit de oude doos

monsieur chrono

Tournotities

10.30

te lang geleden dat ik weer eens een bergrit in zijn geheel mocht aanschouwen en dan nog wel met finish op de tourmalet - mijn tourmalet - maar daarover later meer - misschien - maar eerst de boodschappen.



(uit een ver wielerverleden - op de top van de tourmalet 1989)

je arriveert

in st. marie de campan
& draait op het dorpsplein
naar links met een flauw oog
checkend of de berg wel open is

de eerste kilometers glijden
gemakkelijk onder de wielen door
het kopje van bloemendaal
is zwaarder denk je

in je superconfexshirt
nauwelijks een zweetplek
te ontdekken - wordt
overmoedig & neemt
de eerste bocht binnendoor

het geheugen laat een mens
nog wel eens in de steek
maar benen liegen niet
datzelfde geldt
voor fietscomputers

la mongie & 8 k/m per uur

---

Roger Rivière

Roger Rivière (Saint-Étienne, 23 februari 1936 - Saint-Galmier, 1 april 1976) was een Frans wielrenner.

Rivière was een uiterst talentvol renner, die eind jaren vijftig als de grootste concurrent van Jacques Anquetil werd gezien, maar door een val in 1960 verlamd raakte en zijn loopbaan moest beëindigen. Hij was op dat moment pas ruim drie jaar professional, was toen al drie keer op rij wereldkampioen achtervolging geworden en had twee keer het werelduurrecord verbroken.

De Ronde van Frankrijk van 1960 vertrok zonder Jacques Anquetil, waardoor Rivière (4e in 1959) als de grootste favoriet werd beschouwd. Na het doorkruisen van de Pyreneeën droeg Gastone Nencini de gele leiderstrui. Na de 13e etappe, met aankomst in Millau, leidde hij met 1'38" op Rivière, maar deze was de betere tijdrijder en daarmee de grootste kanshebber op de eindzege. De volgende dag reden de renners door het Centraal Massief om te eindigen in Avignon.

Nencini begon als eerste aan de afdaling van de Col de Perjuret. Rivière was de betere daler en wilde het gat met Nencini verkleinen. Hij nam te veel risico, botste tegen een blok langs de weg en viel tien meter diep in een ravijn. Een tapijt van takken redde zijn leven, maar hij kon alleen zijn hoofd nog bewegen. Hij werd per helikopter geëvacueerd naar het ziekenhuis in Montpellier, waar men een dubbele breuk aan de wervelkolom en een onherroepelijke verlamming voor 80% vaststelde. Het betekende een abrupt einde aan de carrière van één van Frankrijks meest veelbelovende profs.

Na zijn carrière verklaarde Rivière eerst dat er zich olie op zijn remmen had bevonden, later dat hij pijnstillers (palfium) had geslikt, waardoor zijn reactievermogen was verslechterd. Ook beweerde hij amfetamines en solucamphor geslikt te hebben tijdens zijn werelduurrecord van 1958.

Rivière opende een restaurant in Saint-Étienne: "De Vigorelli", genoemd naar de gelijknamige wielerbaan in Milaan waar hij twee maal het werelduurrecord had verbroken. Daarna baatte hij een garage uit en uiteindelijk een vakantiekamp in de Rhônevallei.

Op veertigjarige leeftijd overleed Roger Rivière aan strottenhoofdkanker.

uit de oude doos - tourmalet

octave lapize 1910 & desgrange zag dat het goed was

tournotities

---

er lopen geen paarden op de tourmalet

een gentlemenkoers won je met zijn tweeën
vanaf een strandbed - bekeek je samen de zee

hoe de golven onvoorspelbaar het getij ontweken
het geluid door paardenhoeven vertrapt

maar het kind in hem geloofde heilig
in sprookjes de parel & een tubeke lijm

---

Fabio

Fabio

de goden

hadden nog

geprobeerd

barcelona

over de portet

d'aspet te tillen

maar zegebloemen

werden droogboeket

ik heb ze bij

de anderen gelegd

& pluk de dag

steeds minder

---

uit de oude doos - Ottavia Bottechia

Tournotities

uit stand

vanmiddag herleefde vader zijn jeugd
op de flanken van een pyreneeëncol

de geluiden van het sportpaleis
overstemden het nieuwe wielrennen

maakte plaats voor een sur place
tussen derksen & maspes

om een half uur later te googlen
wie nu eigenlijk de winnaar was

---

ik zag mijn sherpa in de mist verdwijnen
bocht veertien of daaromtrent
het vermaledijde superconfexshirt
reeds wapperend langszijde passeerde
een vloekende moeder stampend op
weg naar de plaatselijke marché

dirk van der broek om precies te zijn

---

dagnotities

---

6000 dagen
onder de grond

heb dus tijd
genoeg gehad

te begrijpen waarom
die foto niet vervaagd

te weinig zon in ogen
klinkt het meest logisch

& meer bedenken
kan ik me niet

---

uit de oude doos - eugène christophe

uit een handleiding voor de jonge veldrijder door Eugène Christophe (1921) - voor de handleiding verwijs ik u naar hier

Tournotities

19.00

bloedbroeders

toen de eerste journalist
gesignaleerd werd
achter het rennershotel

zijn neus reeds in de klikobak

belde vino zijn moeder
& vertelde
over de laatste kilometers
de omhelzing van alberto

dat het morgen allemaal anders zou zijn

& dejavu in het russisch
zoeken we nog wel op

---

uit de oude doos

vive le tour 1962

Pour un maillot jaune

Tournotities

---

er razen allang geen posttreinen meer
door het landschap waar opa
altijd weer een stukje tekort

geel voor in de hooiberg
of het groen van een openstaande deur

je kon proberen het lot te keren
te hopen op een wonder

maar je wist hoe het af zou lopen

zelfs wanneer de binnenband
toch echt breed genoeg leek

---

zoals zo vaak in zomermaanden
moest ik ook vandaag weer
aan jan roelof kruithof denken

of specifieker

aan dat ene fragment :
op de rollerbank in koelcel

wat hij overigens
enkel voor de televisie deed

net
poëzie

---

uit de oude doos

een valpartij zonder erg

uit de oude doos

Tournotities

Col de la Madeleine

toen evans te mendrisio
de regenboogtrui kreeg omgehangen

kon ik enkel aan tragedies denken

roche maertens monsere
& de vraag of het erger kon

cadel wilde er niets van weten
vloog tegen muren op & toonde zich
aanvallender dan ooit

maar oma wist beter - want
als je de ene vloek denkt op te heffen
krijg je er gewoon een ander voor terug

uit de oude doos

Tournotities

bretagne sans mer

zelfs de meeuwen
skreeuwen hier
in krakend dialect

de fiets Robic
je had haar beter
neergelegd

zwaar als het leven
een lederen hoofd

rustend
in het veld

---

uit de oude doos

Rustdag

Tournotities

---

langzaam
laat ik twee wielrenners van tin
in een aquarium zakken

één met raboshirt
eentje zonder

een derde mag toekijken
& zien dat het goed is

maar marmotten
kunnen niet zwemmen

tenminste
niet zo diep

---

als oude tijden dan toch moeten herleven
laat het dan regenen in de pyreneeën
sneeuwen desnoods

de engel zal ons dankbaar zijn

& ik
zijn vader

---

uit de oude doos

Tournotities

Chavanel no2

je voelde je rook
dat het in de lucht hing

een hangglider
boven station des rousses
sylvian moet hem gezien hebben
overzag de steile aanloop
de passages waar het kon

& op het moment
dat monsieur courage
het rood voor ogen
zijn aanval inzette

meldde ducrot nog even
dat het af zou vlakken
rond de top

(10 VII 2010 om 22.45)

uit de oude doos

opdat er eindelijk weer geklommen gaat worden

tournotities

voor de vorm

laat je een paar renners wegrijden geef je
een kwak in de laatste bocht maar ze weten
het allemaal - die kleine heeft het weer
op zijn heupen de naam van de sponsor
een heel eiland gooit flessen in het water

om ze volgende week gewoon weer op te rapen

(09-07-2010 om 23.45)

---

uit de oude doos

Tournotities

een glas champagne voor meneer salinger

ik zou het verhaal kunnen vertellen
over een vanger in zonnebloemvelden
& drie kinderen die voor eeuwig buiten schot

maar op de meeste eilanden gelooft men
niet meer in sprookjes naast mijn bed
het standaardwerk van van der bergh

waaraan ik vannacht in de kantlijn
nog een aantal regels toe zal voegen

over kleine mark & zijn vliegende helm

uit de oude doos

elke handeling werd nauwgezet gevolgd door de wedstrijdleiding - de reperatie diende geheel op eigen kracht en zonder hulp van anderen bewerkstelligd te worden - het vasthouden van de fiets in deze is dan ook eigenlijk al uitermate discutabel.

Tournotities

The Salbutamol kid

er werd nauwelijks een jubelend woord over geschreven

het eerste duel was doorgestoken kaart - geen tegenstand
& in de saloon werd whiskey reeds aangelengd met water

waarna de regen in zou vallen & menig outlaw op zijn plaat
zodat de sherrif weer orde op zaken & alles van voren af aan

maar een schone lei sprintte zoveel beter

(07-07-2010 om 23.45)

uit de oude doos

Tournotities

steen voor steen

onder deze strook
zocht opa naar kolen

vader naar asfalt
& ik

hoor er enkel nog
de vogels boven

die nooit stil zullen vallen

zolang er zoiets
als heimwee is

---

uit de oude doos

Tournotities

---

Tilf Bastogne Tilf 1990

veel druppels vielen er niet
toch reed ik de godganse dag
met een flapperend regenjack
van heuvel naar heuvel
mijn eigen heroiek tegemoet

langs ockers - merckx
te voet gedwongen lotgenoten
zette reeds een kruisje
op de wanne de redoute

waar het volgend jaar
toch werkelijk anders

& de vraag of er via roubaix
ook een weg naar de de hemel liep

---

uit de oude doos

Tournotities

---

Léon Scieur

waar ik ooit met een roman
van wolkers in mijn fouragezak
de pyreneeënreuzen bedwong

torste jij het woord tot vlees
voor het leven getekend
door hoofd & benen

& jouw te brede rug
er moedeloos tussenin

---

17.54

etappe 1 : Rotterdam - Brussel

tussen rotterdam & brussel was reeds
gewaarschuwd - voor waaiers voor wind

er vloog een boom over de weg - een hond
om herinneringen op te halen - aan joaquim
een spanjaard wiens naam
want de tour wacht op niemand

& toen de stofwolken eenmaal waren opgetrokken
was het salbutamol kid die aan het langste eind

zoals een ieder in zijn laatste adem

---

uit de oude doos

In de tijd dat men het op zich prima vond als je er na pech een nieuw wiel in zette. Maar het kon natuurlijk niet zo zijn, dat je het kapotte exemplaar zomaar achterliet. Nee je was er mee vertrokken, dus zorgde je ook maar dat je er mee aankwam.

& ach, er liggen nog slecht 325 kilometer voor ons - dus waar zeuren we eigenlijk over.

Of het hem is weet ik niet, maar de bovenstaande foto doet me in ieder geval aan de Belg Leon Scieur denken.

De op 19 maart 1888 in Florennes geboren Waal Léon Scieur was een echte reus en een dorpsgenoot van Firmin Lambot. De rijzige Scieur begon pas op latere leeftijd te koersen. Hij was al twintig toen hij leerde fietsen. In 1913 haalt hij zijn eerste licentie als prof af. Hij start meteen in de Tour de France,maar geeft op in de zevende etappe. Het jaar daarop rijdt hij de Tour wel uit: 14e op tien uur van de winnaar.

Na de oorlog ontbreekt Scieur niet op het appél en met een vierde plaats in de eindstand toont hij zijn waarde. Hij had in de tweede etappe naar Cherbourg acht keer af te rekenen met een lekke band en verliest daar twee en een half uur. In Parijs staat hij nog geen drie uur achter op winnaar Firmin Lambot.

In 1920 wint hij op 32-jarige leeftijd zijn eerste grote koers. Na een enorme zware wedstrijd in echt beestenweer wint hij dat jaar Luik-Bastenaken-Luik door met Lucien Buysse de rest de vernieling in te rijden.

Hij wint voor het eerst een etappe in de Tour, Grenoble - Gex, en eindigt weer als vierde in Parijs, ondanks dat hij een tijdstraf van één uur had gekregen voor het accepteren van hulp bij een herstelling en het beledigen van een controleur. Van de vijftien etappes was hij dertien keer bij de eerste tien.

De Waalse Reus heeft zijn zinnen gezet op de Tour de France van 1921. Zijn vorm was in orde, getuige zijn derde plaats in Parijs - Roubaix. Hij was een uitstekend klimmer en op het vlakke noemde men hem niet voor niets De Locomotief. En bovendien was hij erg regelmatig. Na de tweede etappe in Cherbourg trekt hij de gele trui aan. Zijn voornaamste belager is Hector Heusghem. De volgende rit is meer
dan 400 kilometer lang en voert naar Brest. Leon Scieur wint en vergroot zijn
voorsprong op Heusghem nog eens met negen minuten.
Maar in de Pyreneeën is het Heusghem die een groot nummer opvoert. Hij wint in Luchon de etappe en nadert tot op vier luttele minuutjes. Scieur weet voor de Alpen weer wat uit te lopen op zijn rivaal, maar het was wel een boeiend duel. Scieur komt in de problemen als hij lek rijdt op de col d'Allos. Hij herstelt snel en haalt
nieuwe krachten boven uit het feit dat hij in de gele trui rijdt. Hij haalt Heusghem en de anderen bij, laat ze ter plaatse en wint in Grenoble met zes minuten voorsprong. De rit naar Straatsburg wordt gekenmerkt door een lange vlucht van twee renners: Leon Scieur en Hector Heusghem. Het is een echt duel, ze geven elkaar geen
duimbreed toe. De rit wordt weliswaar nog wel gewonnen door Honoré Barthelemy, maar de strijd was boeiend geweest.
In de voorlaatste rit heeft Scieur pech met zijn achterwiel. Hij steekt een nieuw wiel en neemt het oude mee op zijn rug naar de finish. Dat moest van het reglement.
Alle fietsonderdelen waren voorzien van een loodje. De tanden van de pion priemen in zijn rug en het bloed kleurt zijn gele trui rood. De littekens zouden tot aan zijn dood zichtbaar blijven. Leon Scieur wint de Tour de France, met een voorsprong van achttien minuten op Hector Heusghem. Honoré Barthelemy was derde op meer dan twee uur.

bron : dewielersite

Frank Stanford (met dank aan Tom Waits)

las zojuist een lijstje met de favoriete boeken van Tom Waits - daarop prijkte onder andere de titel : "The light the dead sea - Selected poems of Frank Stanford " - En zo hebben we op deze nog zwoele zomeravond toch weer een jonggestorven dichter gevonden.


Freedom, Revolt, and Love

They caught them.
They were sitting at a table in the kitchen.
It was early.
They had on bathrobes.
They were drinking coffee and smiling.
She had one of his cigarillos in her fingers.
She had her legs tucked up under her in the chair.
They saw them through the window.
She thought of them stepping out of a bath
And him wrapping cloth around her.
He thought of her walking up in a small white building,
He thought of stones settling into the ground.
Then they were gone.
Then they came in through the back.
Her cat ran out.
The house was near the road.
She didn't like the cat going out.
They stayed at the table.
The others were out of breath.
The man and the woman reached across the table.
They were afraid, they smiled.
The other poured themselves the last of the coffee.
Burning their tongues.
The man and the woman looked at them.
They didn't say anything.
The man and the woman moved closer to each other,
The round table between them.
The stove was still on and burned the empty pot.
She started to get up.
One of them shot her.
She leaned over the table like a schoolgirl doing her lessons.
She thought about being beside him, being asleep.
They took her long gray socks
Put them over the barrel of a rifle
And shot him.
He went back in his chair, holding himself.
She told him hers didn't hurt much,
Like in the fall when everything you touch
Makes a spark.
He thought about her getting up in the dark
Wrapping a quilt around herself.
And standing in the doorway.
She asked the men if they shot them again
Not to hurt their faces.
One of them lit him one of his cigarettes.
He thought what it would be like
Being children together.
He was dead before he finished it.
She asked them could she take it out of his mouth.
So it wouldn't burn his lips.
She reached over and touched his hair.
She thought about him walking through the dark singing.
She died on the table like that,
Smoke coming out of his mouth.


All In My Good Time

He did not leave there
even for sermons
He ground his own meal
Watching the sun rise like a weed
in the ditch
and come down with the mange
One night a hub cap
jumped off a pickup and came on
coasting down that cleared path
running to his place
He thought it was running
away from the moon
He went out to his porch
as calm as you ever
silent as blue blazes
I bet a falling star wouldn't have made him
flinch There he was to see
if his wine was chilled
He breathed on his hard hands
and wandered out over his land
That is how I came to be
born


friday morning

He got drunk looking at a woman from his past
And this is what he wrote down on a paper sack
In the tavern one night while I watched him:
Your body is a plantation
I worked on for seven years, all of them solid,
Deep in summer it's uncleared timber, backwater
Ditch and slough, the years of the bad-assed
Sax, the years of bad cotton, nights and crops
I went shares on, evenings with gars,
Lord God Almighty didn't it rain,
So long, say love, say night honey, pull
A stump, court with your crowbar,
The bedrooms like trembling bridges,
Like women holding mirrors in the spring,
And here I am, the snow all around me,
A match in my mouth, like the high water,
Crazy, sad, and dangerous, a log
Chain on your floor, what love
There was, bee on the rose, buried in the year
Book in the attic, common and pretended sleep,
No one loses their shadow because no one
Is a boat on a river without wind,
And there are screws on the window sill
Never will be sunken to hold a pane,
You can listen to the rain, you can lie
Yourself back into bodies you never
Touched, cruelty, cruelty, cruelty,
That's what I told her.

© Frank Stanford

Tournotities

14.55

het rotterdamse (sport) hart

zadkine heeft er een beeld van gemaakt
de fiets ontbreekt
maar zo is er altijd wat

bommenwerpers
bep van klaveren
de goal van kindvall
& dat het eigenlijk hands was

nee rotterdam
heeft niets met de tour te maken
rotterdam is zijn eigen geschiedenis
rotterdam is vanmiddag zelfs
geen onderwerp van gesprek meer

als cancellara ons heeft laten zien
hoe je eigenlijk fietsen moet

19.30 - als voorspellen altijd zo gemakkelijk was - won contador de tour - prologen in de regen - ach dan gebeurt er tenminste nog iets

21.00 - was er in rotterdam dan geen hal te vinden - geen renner die te laat op het schavot - geen verkeerde afslag richting de haven - geen is inderdaad het juiste woord - behalve voor tony martin die gewoon mag zeggen dat het goed was - aangezien je het van de heilige geest toch niet winnen kan - zelfs niet als ie gewoon op de fiets komt

uit de oude doos

dagnotities

---

scoringskansen

ik had me
de hele wedstrijd
vrijgelopen

maar alles ging naar e.

zoals die huurauto
in nepal

voor de helft van de prijs

---

paint me a poet (30)

Herman Gorter

(deze reeks wordt even onderbroken in verband met de naderende Tour de France)

dagnotities

---

ik schroefde
langzaam
het deksel los

zoals cees mij
dat ooit
had voorgedaan

zijn stem
klonk vertrouwd

als de geur
die vrij kwam

& 't merk

ach

ik noem ze liever
niet allemaal

---