te lang geleden dat ik weer eens een bergrit in zijn geheel mocht aanschouwen en dan nog wel met finish op de tourmalet - mijn tourmalet - maar daarover later meer - misschien - maar eerst de boodschappen.
(uit een ver wielerverleden - op de top van de tourmalet 1989)
je arriveert
in st. marie de campan
& draait op het dorpsplein
naar links met een flauw oog
checkend of de berg wel open is
de eerste kilometers glijden
gemakkelijk onder de wielen door
het kopje van bloemendaal
is zwaarder denk je
in je superconfexshirt
nauwelijks een zweetplek
te ontdekken - wordt
overmoedig & neemt
de eerste bocht binnendoor
het geheugen laat een mens
nog wel eens in de steek
maar benen liegen niet
datzelfde geldt
voor fietscomputers
la mongie & 8 k/m per uur
---
Geen opmerkingen:
Een reactie posten