ik blader door the asemic notebooks & kom tot de conclusie dat ook daar weinig beweging meer in zit - dat er ooit een moment aan zal breken dat ik enkel doormiddel van kantklossen de chaos in mijn hoofd nog enigszins
ik speel oude schaakpartijen na & hoef me geen enkel moment te bedwingen stiekem een andere zet - zoals emile nelligan veertig jaar lang in een frans canadees gesticht vanuit het geheugen zijn gedichten herschreef alsof het nieuwe waren
Geen opmerkingen:
Een reactie posten