Ivar von Lücken door Otto Dix
woensdag 30 juni 2010
dinsdag 29 juni 2010
dagnotities
---
Oma
ik zag je
zoals nooit tevoren
rimpelloos
de vingers recht
op ooghoogte
achter glas
een zwart-wit heden
er werd adem afgesneden
& zelfs wat nooit gezegd
---
Oma
ik zag je
zoals nooit tevoren
rimpelloos
de vingers recht
op ooghoogte
achter glas
een zwart-wit heden
er werd adem afgesneden
& zelfs wat nooit gezegd
---
maandag 28 juni 2010
dagnotities
---
bij de dichter Lammert Voos
vliegen vogels tegen het raam
verdwalen hommels onder een
parasol - terwijl ik het met een
hijgende mus op mijn balkon
moet doen
op zich nog geen ramp - ben
immers niet zo jaloers aangelegd
maar je moet er dan vervolgens
natuurlijk geen mooie stukjes
over gaan schrijven
of stiekem toch
---
bij de dichter Lammert Voos
vliegen vogels tegen het raam
verdwalen hommels onder een
parasol - terwijl ik het met een
hijgende mus op mijn balkon
moet doen
op zich nog geen ramp - ben
immers niet zo jaloers aangelegd
maar je moet er dan vervolgens
natuurlijk geen mooie stukjes
over gaan schrijven
of stiekem toch
---
zondag 27 juni 2010
dagnotities
---
& Parijs is nog ver
er wordt een picknickmand uit de wagen geladen
langs Franse wegen met dito wijn - uit een oude
transistorradio knettert de stem van Theo Koomen
Joop je doet het geweldig
wat een souplesse wat een daadkracht
zo dient een tijdrit gereden te worden
om plots de adem in te houden & te vervolgen
met de reeds historische woorden:
& daar passeert Merckx
---
& Parijs is nog ver
er wordt een picknickmand uit de wagen geladen
langs Franse wegen met dito wijn - uit een oude
transistorradio knettert de stem van Theo Koomen
Joop je doet het geweldig
wat een souplesse wat een daadkracht
zo dient een tijdrit gereden te worden
om plots de adem in te houden & te vervolgen
met de reeds historische woorden:
& daar passeert Merckx
---
zaterdag 26 juni 2010
dagnotities
een drachme voor je gedachten homer
het is de dwaasheid die hier takken zoekt
manden vlecht in plaats van slaan - hoe
buigzaam is verdriet - vroeg een dichter
zich al eens eerder af - wie kent hem nog
wie mij & morgen wordt er weer van alles
verwacht - maar hoe leeg een bos nog
groeien kan - ik bedenk het me liever niet
---
onder de grote eik
waar de paddentrek
het bleekveld kruiste
spreidde opa een pcknickkleed
het meisje dat ineens niets
van ontrouw wilde weten
had iets te drinken meegebracht
het was de zomer van '45
& oma haalde heel bedreven
mijn toekomst door een wringer
---
het is de dwaasheid die hier takken zoekt
manden vlecht in plaats van slaan - hoe
buigzaam is verdriet - vroeg een dichter
zich al eens eerder af - wie kent hem nog
wie mij & morgen wordt er weer van alles
verwacht - maar hoe leeg een bos nog
groeien kan - ik bedenk het me liever niet
---
onder de grote eik
waar de paddentrek
het bleekveld kruiste
spreidde opa een pcknickkleed
het meisje dat ineens niets
van ontrouw wilde weten
had iets te drinken meegebracht
het was de zomer van '45
& oma haalde heel bedreven
mijn toekomst door een wringer
---
vrijdag 25 juni 2010
donderdag 24 juni 2010
Broer
soms word je wakker met de gedachte dat het ook anders kan - dagnotities mogen titels dragen - & moeten wordt weer eens geschrapt - het streven ja dat blijft alleen het doel vooralsnog angstvallig geheim - de krant wordt wat vaker opengeslagen en gelezen woorden gedeeld - voor wat het waard is & verder
---
In een huis in het Friese Minnertsga is het lichaam gevonden van een man die al vier jaar dood was. De twee broers (61 en 67) & twee zussen (44 & 71) van de 50-jarige man woonden al die tijd gewoon met hem samen.
De man zou in 2006 gezegd hebben "laat me met rust" en zou naar zijn kamer zijn gegaan. Daar is hij nooit meer uitgekomen. (Bron : de telegraaf)
Minnertsga
er vallen hier wel vaker deuren dicht
maar nimmer echt op slot
broer doet het goed op licht - dat scheelt
ook in de huishoudkas - een mens
heeft soms gewoon zijn decennium niet
zo oordeelt zus & geeft de planten water
de analyse volgt vier jaar later - er komen
nieuwe ramen in - ook de zijne moeten er
aan geloven - maar hij slaapt nog & diep
bij het afscheid zullen mensen zijn
& toch - dit is niet voor niets geschreven
---
---
In een huis in het Friese Minnertsga is het lichaam gevonden van een man die al vier jaar dood was. De twee broers (61 en 67) & twee zussen (44 & 71) van de 50-jarige man woonden al die tijd gewoon met hem samen.
De man zou in 2006 gezegd hebben "laat me met rust" en zou naar zijn kamer zijn gegaan. Daar is hij nooit meer uitgekomen. (Bron : de telegraaf)
Minnertsga
er vallen hier wel vaker deuren dicht
maar nimmer echt op slot
broer doet het goed op licht - dat scheelt
ook in de huishoudkas - een mens
heeft soms gewoon zijn decennium niet
zo oordeelt zus & geeft de planten water
de analyse volgt vier jaar later - er komen
nieuwe ramen in - ook de zijne moeten er
aan geloven - maar hij slaapt nog & diep
bij het afscheid zullen mensen zijn
& toch - dit is niet voor niets geschreven
---
woensdag 23 juni 2010
dagnotities
---
Mededeling
beste reiziger,
in verband
met grote drukte
op de aanrijroute
zijn we genoodzaakt
kort halt te houden
maar als het landschap
eenmaal gepasseerd is
zal deze trein spoedig
zijn eindbestemming bereiken
---
Mededeling
beste reiziger,
in verband
met grote drukte
op de aanrijroute
zijn we genoodzaakt
kort halt te houden
maar als het landschap
eenmaal gepasseerd is
zal deze trein spoedig
zijn eindbestemming bereiken
---
dinsdag 22 juni 2010
dagnotities
---
Chaim
aan de rand van de kibbutz
staat nog steeeds jouw woning
rondom
worden geen huizen meer gebouwd
geluiden
die aan vroeger doen denken
toen je nog bouwvakker was
op stellingen
te poreus voor woorden
---
Chaim
aan de rand van de kibbutz
staat nog steeeds jouw woning
rondom
worden geen huizen meer gebouwd
geluiden
die aan vroeger doen denken
toen je nog bouwvakker was
op stellingen
te poreus voor woorden
---
maandag 21 juni 2010
zondag 20 juni 2010
dagnotities
---
een jongen liep door het achterhuis & vroeg zich hardop af - hoe dat daar geweest moet zijn
een jongen liep door het achterhuis & vroeg zich hardop af - hoe dat daar geweest moet zijn
met meubels
---
vrijdag 18 juni 2010
dagnotities - kibutz
---
starend in dooiers van tijd
in de verte klonk een pauw
alsof hij ontwaakte uit het verleden
terwijl ik mezelf & morgen zocht
eieren rapend
boven meedogenloos beton
---
Esther,
de oude dame
van de zuivelwinkel
waar ik altijd mijn melk
& een glimlach haalde
wier diensten ik
met tegoeden betaalde
of met schaamte
als haar mouw maar net
tot onder de elleboog kwam
---
starend in dooiers van tijd
in de verte klonk een pauw
alsof hij ontwaakte uit het verleden
terwijl ik mezelf & morgen zocht
eieren rapend
boven meedogenloos beton
---
Esther,
de oude dame
van de zuivelwinkel
waar ik altijd mijn melk
& een glimlach haalde
wier diensten ik
met tegoeden betaalde
of met schaamte
als haar mouw maar net
tot onder de elleboog kwam
---
donderdag 17 juni 2010
dagnotities
---
poëtica (een fragment)
je kunt het vergelijken met rivieren
of hoe die ooit ontstonden
neem een bergbeek - de rijn
als er eenmaal een boot in past
dan lees ik enkel water
---
poëtica (een fragment)
je kunt het vergelijken met rivieren
of hoe die ooit ontstonden
neem een bergbeek - de rijn
als er eenmaal een boot in past
dan lees ik enkel water
---
woensdag 16 juni 2010
dagnotities
---
ik zag je
zoals nooit tevoren
rimpelloos
de vingers recht
er werd adem afgesneden
& zelfs wat nooit gezegd
maar dromen deed ik niet
---
ik zag je
zoals nooit tevoren
rimpelloos
de vingers recht
er werd adem afgesneden
& zelfs wat nooit gezegd
maar dromen deed ik niet
---
dinsdag 15 juni 2010
dagnotities
---
Als sneeuw
ik zette mijn fiets
altijd zo tegen de muur
dat ie om zou vallen
zoals ik ook
tegen meisjes praatte
of moeder
over stigma’s
appels & peren
toen gaten
nog niet in de mode waren
& ik
dagelijks verdween
---
straks gaan er zeven in een week
ik zou het mezelf nooit vergeven
dus heb ik voor al mijn familieleden
reeds een IM gedicht geschreven
---
Als sneeuw
ik zette mijn fiets
altijd zo tegen de muur
dat ie om zou vallen
zoals ik ook
tegen meisjes praatte
of moeder
over stigma’s
appels & peren
toen gaten
nog niet in de mode waren
& ik
dagelijks verdween
---
straks gaan er zeven in een week
ik zou het mezelf nooit vergeven
dus heb ik voor al mijn familieleden
reeds een IM gedicht geschreven
---
maandag 14 juni 2010
dagnotities
---
Torah
er stak een kaartje uit
Hollandsche Schouwburg
op hoop van zegen
toen alle muren er nog stonden
je na afloop gewoon
de tram naar huis nam
of ik het kopen wilde voor een euro
& alles wat daar bij kwam
--
of ik een gedicht wilde schrijven over een vakantiepark – maar geen ingang vond – misschien dat ze er beter prikkeldraad omheen – dat ik dan
--
Torah
er stak een kaartje uit
Hollandsche Schouwburg
op hoop van zegen
toen alle muren er nog stonden
je na afloop gewoon
de tram naar huis nam
of ik het kopen wilde voor een euro
& alles wat daar bij kwam
--
of ik een gedicht wilde schrijven over een vakantiepark – maar geen ingang vond – misschien dat ze er beter prikkeldraad omheen – dat ik dan
--
zondag 13 juni 2010
zaterdag 12 juni 2010
dagnotities
---
Gilbert Grape goes Russia
"leven in ons dorp was als dansen zonder muziek"
alsof de violist reeds
jaren eerder onopgemerkt
van het dak gelazerd was
chagall zijn kleurtjes kwijt
we sliepen met de ramen open
& elke dag weer goelag met rijst
---
Gilbert Grape goes Russia
"leven in ons dorp was als dansen zonder muziek"
alsof de violist reeds
jaren eerder onopgemerkt
van het dak gelazerd was
chagall zijn kleurtjes kwijt
we sliepen met de ramen open
& elke dag weer goelag met rijst
---
vrijdag 11 juni 2010
dagnotities
---
rijpen
het besef
dat khomeini
niets met kaas
te maken had
werd ondergesneeuwd
door meisjes
uit de zesde klas
voorjaar
een stoeipartij
& alles rook naar gras
---
rijpen
het besef
dat khomeini
niets met kaas
te maken had
werd ondergesneeuwd
door meisjes
uit de zesde klas
voorjaar
een stoeipartij
& alles rook naar gras
---
donderdag 10 juni 2010
dagnotities
dr. julien
de eerste vrouw
die ik ooit naakt zag
buiten moeder dan
woonde bij opa
in de boekenkast
op ooghoogte
verstopt tussen kortooms
& de sprookjes van grimm
als een vergeefse poging
die ene laatste zin - alsnog
uit te laten komen
---
de eerste vrouw
die ik ooit naakt zag
buiten moeder dan
woonde bij opa
in de boekenkast
op ooghoogte
verstopt tussen kortooms
& de sprookjes van grimm
als een vergeefse poging
die ene laatste zin - alsnog
uit te laten komen
---
woensdag 9 juni 2010
dagnotities
---
aan jou
er liggen gamba's
op de fruitschaal
& ergens is het vloed
zo sneed ik vannacht
een zeehond open
het deed me denken
maar nooit genoeg
---
atlasgedachten
lapland wel
maar niet in foto's
zo blader ik
blad na blad
mijn atlas leeg
tot dat laatste stipje vader
de index
die moeder
steeds verzweeg
---
aan jou
er liggen gamba's
op de fruitschaal
& ergens is het vloed
zo sneed ik vannacht
een zeehond open
het deed me denken
maar nooit genoeg
---
atlasgedachten
lapland wel
maar niet in foto's
zo blader ik
blad na blad
mijn atlas leeg
tot dat laatste stipje vader
de index
die moeder
steeds verzweeg
---
Verkiezingen
we hebben niets
met rood vandaag
maar dragen moedeloos
het laatste woord
door tuinhek
dat het kraakt
& rechts
de balzak vol
met schrikkeljaren
---
met rood vandaag
maar dragen moedeloos
het laatste woord
door tuinhek
dat het kraakt
& rechts
de balzak vol
met schrikkeljaren
---
dinsdag 8 juni 2010
dagnotities
---
F.P.
de hospita leefde nog - dat scheelde
ondanks haar haat jegens katten
was het nooit in hem opgekomen
ze leek zelfs op moeder - ook al geen pluspunt
maar het had dan ook niets
met begrijpen van doen
---
De zwarte van Tervuren
hij moet er dagelijks
langs zijn gereden
met de pedaalslag
van een Congolese trom
de huid te strak gespannen
om gehoord te worden
kijk eens moeder
zonder handen
---
F.P.
de hospita leefde nog - dat scheelde
ondanks haar haat jegens katten
was het nooit in hem opgekomen
ze leek zelfs op moeder - ook al geen pluspunt
maar het had dan ook niets
met begrijpen van doen
---
De zwarte van Tervuren
hij moet er dagelijks
langs zijn gereden
met de pedaalslag
van een Congolese trom
de huid te strak gespannen
om gehoord te worden
kijk eens moeder
zonder handen
---
maandag 7 juni 2010
sprokkelingen
Patrick Cornillie, Norbert De Beule, Frank Pollet, Willie Verhegghe en Paul Rigolle gaan verslag uitbrengen van de Tour de France 2010 op de hun geheel eigen wijze: met gedichten. Te volgen op http://geelzucht.wordpress.com/ - een krachttoer waar ik nu al reikhalzend naar uitkijk.
---
beat me up willem
---
zaterdag 5 juni 2010
slam by the sea
zondag 6 juni 2010
van 14:00 - 18:30
Locatie: De Piek - Hellebardierstraat 13 te Vlissingen
Slam by the Sea: Zeelands enige echte poetryslam
Na de vlammende eerste edities van Slam by the Sea op zondag 6 juni alweer de derde officiële voorronde van de enige echte Zeeuwse poetryslam! Met wederom talentvolle lokale en nationale slam-dichters, en dit keer met gastjurylid David Boelee, die zijn sporen in de slamwereld al meer dan verdiend heeft.
Op een poetryslam (poëzieslag) gaan dichters op een moderne manier een wedstrijd met elkaar aan in het voordragen van hun gedichten. In enkele rondes van een paar minuten, waarvan de laatste de finale is, slammen de dichters zich een weg naar Eeuwige Roem en De Prijs. Deze Slams vinden meestal plaats in een café waar zowel het publiek als een jury bepalen wie de winnaar is. Soms wint iemand de jury- én de publieksprijs, soms zijn het twee verschillende dichters. Dat ligt maar net aan de kwaliteit.
De 'act' is net zo belangrijk als de inhoud van de gedichten. Lichaamstaal, intonatie, contact met het publiek: alles doet mee.
Slams zijn populair om hun laagdrempeligheid. Iedereen mag meedoen. Jong, oud, hoge pief of van de straat, het enige dat telt is wat je te zeggen hebt en hoe je dat doet.
Vanaf 7 februari is er in de Piek om de maand, steevast op een zondagmiddag, een voorronde waaraan maximaal twaalf dichters deelnemen. Vier voorrondes in totaal, op 7februari, 4 april, 6 juni en 3 oktober. Zowel de publieks- als de jurywinnaar van elke voorronde gaan door naar de jaarfinale die op 5 december 2010 gehouden wordt, op dezelfde manier. En de winnaar dáárvan gaat naar het NK. Kom kijken en jureren onder het genot van een hapje en een drankje, of neem zelf deel door je aan te melden via slam@cultuurwerf.nl!
It runs in the family (1)
(vandaag gevonden in de plaatselijke kringloop)
Marius J Giphart (inderdaad de grootvader van ...) werd geboren op 5 juli 1902 te Oudenhoorn als zoon van Johannes Giphart & Maria Johanna Jacoba Speet.
Zijn eerste baantje was een betrekking als secretaris van de beroemde kinderboekenschrijver Joh. H. Been. Hij hield het twee jaar vol om Beens fanmail te beantwoorden maar vertrok toen naar de redactie van een krant.
In de jaren dertig debuteerde Giphart als schrijver van het jeugdboek Strandpaal 19. Enkele jaren later gevolgd door Een stadje op stelten.
(dit blog zal bij nieuwe info worden aangevuld)
dagnotities
waar vader
zijn enkels
weer heel
probeerde
te schreeuwen
groeide al jaren
geen gras meer
zelfs letterlijk niet
& pas bij kind zeven
gaf moeder
'm laarzen mee
---
zijn enkels
weer heel
probeerde
te schreeuwen
groeide al jaren
geen gras meer
zelfs letterlijk niet
& pas bij kind zeven
gaf moeder
'm laarzen mee
---
vrijdag 4 juni 2010
dagnotities
Voor Leon van Kelpenaar
vannacht
haar stem betast
bushok bloed & duizend doden
maar sterven
doe je in het gras
ter decoratie langs waterkant
hoogstens nog een jas
een verfrommeld gedicht
in binnenzak gestoken
---
vannacht
haar stem betast
bushok bloed & duizend doden
maar sterven
doe je in het gras
ter decoratie langs waterkant
hoogstens nog een jas
een verfrommeld gedicht
in binnenzak gestoken
---
Bibliotheca Jürgiana - recente aanwinsten
Bouvet, Callewaert, Gatellier & Laget - Paris - Roubaix
Claus, Anneke - Dat was dat
Crosby, Harry - Shadows of the sun, the diaries of Harry Crosby
Facchinetti, Paolo - Het roerige leven van Alfonsina Strada
Fierens, Andy - Grote smerige vlinder
Gelèns, Hélène - Niet beginnen bij het hoofd
Graauwmans, Steven - Reservisten van maandag
Holthausen, Joop - Fedor, Eenzaamheid is de school van het genie
Hooft 'T, Jotie - Verzameld Werk
Kosinski, Jerzy - Passing by, selected essays 1960 - 1991
Kuiper, Elmar - Hechtzwaluwen
Kusters, Wiel - Pierre Kemp een leven
Lanoye, Tom - Stadsgedichten
Opzeeland van, Ed - Ben Bril, Davidster als ereteken
Schaffer, Alfred - Geen hand voor ogen
Slawenski, Kenneth - J.D.Salinger A life raised high
Stuyfersant, André - Flirt met de dood (Piet Dickentman)
donderdag 3 juni 2010
dagnotities
het cliché van het witte vel
of de vraag waarom ik toch ooit begonnen ben met tekenen
---
we vonden een kroegmaar geen piano
enkel suïcidale
meisjesnamen
in markerstift
---
geboortegrond
dat we met het zweet in onze handen zagen - hoe breed de dorpsstraat werkelijk was - hoe los de klinkers in het woordje dood - want schudden doen we enkel de graven nog - het pluchebeest in moeders schoot
---
woensdag 2 juni 2010
dagnotities
gisteren
op een rotonde
niet ver
van mijn huis
geschept
door een auto
vandaag
op dezelfde rotonde
geen auto te zien
---
niet veel later sta je
de bestuurder te troosten
hij had immers
nooit eerder iemand aangereden
---
dat je eindelijk weet
hoe opa 's morgens
zijn bed uitkomt
& je je enkel nog
af hoeft te vragen
waarom
---
op een rotonde
niet ver
van mijn huis
geschept
door een auto
vandaag
op dezelfde rotonde
geen auto te zien
---
niet veel later sta je
de bestuurder te troosten
hij had immers
nooit eerder iemand aangereden
---
dat je eindelijk weet
hoe opa 's morgens
zijn bed uitkomt
& je je enkel nog
af hoeft te vragen
waarom
---
dinsdag 1 juni 2010
een greep uit de boekenkast : Julian S With
Eigenlijk op zoek naar mijn exemplaar van "De neger zingt - Amerikaanse Negerlyriek" ingeleid en vertaald door Jan Eekhout (die in 1938 overigens lid zou worden van de NSB - maar dat even terzijde) uit 1920 / 1936 / 1939, kwam ik een viertal bundels tegen van Julian S With.
1977 : De onvermijdelijke splijting
1980 : De wereld op zijn kop
1981 : De weerzinwekkende worsteling
1983 : Nabijheid verkleint de afstand niet
een kleine introductie:
Julian With werd geboren op 16 oktober 1954 in Suriname & groeide op in het dorp Ganzee.
Na de lagere school op Brownsweg te hebben doorlopen, vertrok Julian in 1967 naar Paramaribo om al daar de Muloschool (A.R. Leeuwinschool) te volgen. In 1971 haalde hij zijn mulodiploma. Daarna bezocht hij het A.P.I. (Algemeen Pedagogisch Instituut). Na zijn onderwijzersakte in 1974 te hebben behaald, besloot hij een jaar les te gaan geven op de basisschool van Zanderij.
In augustus 1975 vertrok Julian naar Nederland, aanvankelijk met de bedoeling om Spaans aan de universiteit te gaan studeren, maar omdat hij geen Latijn heeft gehad op de middelbare school, werd hij niet toegelaten. Zijn tweede keuze was psychologie, maar om aan die studie te mogen beginnen, moest hij zijn hoofd akte hebben gehaald. Dus moest er nog een jaar Pedagogische Academie Jan van Nassau in Utrecht eraan worden geplakt. Waarna hij in 1976 begon aan de Rijksuniversiteit Utrecht met de studie psychologie. In 1982 studeerde Julian af bij de vakgroepen Sociale Psychologie en Persoonlijkheidsleer.
In Suriname verscheen van hem de roman "Ja ik ben een Marron" & de gedichtenbundel "Bevrijd mijn volk" In 1977 verscheen in Nederland zijn bundel "De onvermijdelijke splijting" die tot zijn eigen verbazing warm werd ontvangen. Later zou hij daar dus nog een drietal bundels op laten volgen om daarna (rond 1984) in stilzwijgen zijn weg te vervolgen enkele wetenschappelijke en maatschappijkritische werken daargelaten. Wel liet hij zich nog op organisatorisch vlak gelden. Vanaf 1987 tot 2003 heeft hij het MEP-festival (Multi Etnisch Podium) georganiseerd, een internationale culturele manifestatie waarop dichters/schrijvers, zang- en dansgroepen uit diverse landen (Suriname, de Nederlandse Antillen, Trinidad, Barbados, VS, Engeland, Nigeria, Zuid-Afrika, Ghana en Madagascar), werden uitgenodigd om voor een cultureel divers publiek op te treden.
Existentiële jaloezie
ik benijd de joden
voor hun solidariteitsgevoel
ik benijd de palestijnen
voor hun heldhaftigheid
zelf ben ik geboren uit een ras
dat meer van het leven houdt
dan van zijn vrijheid
1977 : De onvermijdelijke splijting
1980 : De wereld op zijn kop
1981 : De weerzinwekkende worsteling
1983 : Nabijheid verkleint de afstand niet
een kleine introductie:
Julian With werd geboren op 16 oktober 1954 in Suriname & groeide op in het dorp Ganzee.
Na de lagere school op Brownsweg te hebben doorlopen, vertrok Julian in 1967 naar Paramaribo om al daar de Muloschool (A.R. Leeuwinschool) te volgen. In 1971 haalde hij zijn mulodiploma. Daarna bezocht hij het A.P.I. (Algemeen Pedagogisch Instituut). Na zijn onderwijzersakte in 1974 te hebben behaald, besloot hij een jaar les te gaan geven op de basisschool van Zanderij.
In augustus 1975 vertrok Julian naar Nederland, aanvankelijk met de bedoeling om Spaans aan de universiteit te gaan studeren, maar omdat hij geen Latijn heeft gehad op de middelbare school, werd hij niet toegelaten. Zijn tweede keuze was psychologie, maar om aan die studie te mogen beginnen, moest hij zijn hoofd akte hebben gehaald. Dus moest er nog een jaar Pedagogische Academie Jan van Nassau in Utrecht eraan worden geplakt. Waarna hij in 1976 begon aan de Rijksuniversiteit Utrecht met de studie psychologie. In 1982 studeerde Julian af bij de vakgroepen Sociale Psychologie en Persoonlijkheidsleer.
In Suriname verscheen van hem de roman "Ja ik ben een Marron" & de gedichtenbundel "Bevrijd mijn volk" In 1977 verscheen in Nederland zijn bundel "De onvermijdelijke splijting" die tot zijn eigen verbazing warm werd ontvangen. Later zou hij daar dus nog een drietal bundels op laten volgen om daarna (rond 1984) in stilzwijgen zijn weg te vervolgen enkele wetenschappelijke en maatschappijkritische werken daargelaten. Wel liet hij zich nog op organisatorisch vlak gelden. Vanaf 1987 tot 2003 heeft hij het MEP-festival (Multi Etnisch Podium) georganiseerd, een internationale culturele manifestatie waarop dichters/schrijvers, zang- en dansgroepen uit diverse landen (Suriname, de Nederlandse Antillen, Trinidad, Barbados, VS, Engeland, Nigeria, Zuid-Afrika, Ghana en Madagascar), werden uitgenodigd om voor een cultureel divers publiek op te treden.
Existentiële jaloezie
ik benijd de joden
voor hun solidariteitsgevoel
ik benijd de palestijnen
voor hun heldhaftigheid
zelf ben ik geboren uit een ras
dat meer van het leven houdt
dan van zijn vrijheid
Andrei Voznesensky overleden
De Russische dichter Andrei Voznesensky, die geldt als een van de populairste dichters uit het Sovjettijdperk, is op 77-jarige leeftijd overleden, aan de gevolgen van een beroerte. Lees verder op de papieren man
THE PARABOLIC BALLAD by Andrei Voznesensky
My life, like a rocket, makes a parabola
flying in darkness, -- no rainbow for traveler.
There once lived an artist, red-haired Gauguin,
he was a bohemian, a former tradesman.
To get to the Louvre
from the lanes of Montmartre
he circled around
as far as Sumatra!
He had to abandon the madness of money,
the filth of the scholars, the snarl of his honey.
The man overcame the terrestrial gravity,
The priests, drinking beer, would laugh at his "vanity":
"A straight line is short, but it is much too simple,
He'd better depict beds of roses for people."
And yet, like a rocket, he flew off with ease
through winds penetrating his coat and his ears.
He didn't fetch up to the Louvre through the door
but, like a parabola,
pierced the floor!
Each gets to the truth with his own parameter
a worm finds a crack, man makes a parabola.
There once lived a girl in the neighboring house.
We studied together, through books we would browse.
Why did I leave,
moved by devilish powers
amidst the equivocal
Georgian stars!
I'm sorry for making that silly parabola,
The shivering shoulders in darkness, why trouble her?...
Your rings in the dark Universe were dramatic,
and like an antenna, straight and elastic.
Meanwhile I'm flying
to land here because
I hear your earthly and shivering calls.
It doesn't come easy with a parabola!..
For wiping prediction, tradition, preamble off
Art, History, Love and юesthetics
Prefer
to take parabolical paths, as it were!
He leaves for Siberia now, on a visit.
.....................................
It isn't so long as parabola, is it?
Vertaling: Alec Vagapov
dagnotities
---
actaeon revisited
ik hoor het water
een bad dat volloopt
& droom jouw dijen
zinkend in mist
het eigen vlees reeds
tot malsheid rijpend
laat ik beter alvast
de honden naar buiten
---
actaeon revisited
ik hoor het water
een bad dat volloopt
& droom jouw dijen
zinkend in mist
het eigen vlees reeds
tot malsheid rijpend
laat ik beter alvast
de honden naar buiten
---
Abonneren op:
Posts (Atom)