aan haar schaduw
heeft het nooit gelegen
die speelde
***
Vandaag, mijn cyclus: enkele genealogische sprokkelingen (in een moleskine) teruggebracht tot 49 van de oorspronkelijk 87 fragmenten, waar het er uiteindelijk zo'n 150 zouden moeten worden alvorens ik aan een definitieve schifting begin. Er dient de komende periode dus nog behoorlijk geschreven en geschaafd te worden.
Verder stelde ik mezelf de vraag of het als onderdeel van mijn tweede bundel of als een op zichzelf staand werk de vergetelheid in zou moeten gaan. Hier voorlopig nog geen antwoord op gekregen.
uit de cyclus:
er was de oudtante
die een hekel aan de winter had
aan het lopen door de sneeuw - dat geknars
gaat in je hoofd zitten zei ze
er was de ethiopische vluchteling
die zijn eigen oorlog had meegebracht
--
er was de kinderbijbel van mijn vader
***
je kunt een horloge dragen
om huid te voelen - de deur
achter je in het slot laten vallen
zonder ook maar één moment
aan je sleutels te denken
aan de jongen langs de ijsbaan
& niet kunnen zwemmen
***
Geen opmerkingen:
Een reactie posten