zoals zo vaak heb ik 't ook vandaag weer eens met een herhaling moeten doen - ik zou bijna gaan pleiten voor een vakantie in juli - maar goed cést la vie - geen vrouw in het onderwijs en geen kinderen - dus wachten we gewoon geduldig tot het september wordt & de fiets van Armstrong naar alle waarschijnlijkheid reeds in het vet zal staan
een spannende etappe
met waaiers
een slapende menchov
een gebroken pols voor gesink - alwaar hij tachtig kilometer mee rond gefietst heeft om in het ziekenhuis te vernemen dat ie naar huis mag
& een winnaar waar ik op zich wel vrede mee kan hebben (voeckler)
maar meer dan een koud bakkie koffie is het ergens natuurlijk niet
---
in het hoofd gebeurt van alles - want waar wordt een mens anders zo moe van - maar op het papier heerst al lange tijd enkel leegte - een remedie lijkt er niet te zijn - dus typen we ons de komende dagen gewoon een weg door het Franse land en verder in de hoop dat er ergens een keerpunt zal zijn - dat de woorden eindelijk weer eens gaan vloeien - dat er daadwerkelijk een reden zal zijn mezelf - al was het in de schaduw van een kale boom - schrijver te noemen.
---
Geen opmerkingen:
Een reactie posten