vandaag in sepia

Op 9 maart 1941 schrijft etty hillesum de eerste regels in haar dagboek:


Vooruit dan maar! Dit wordt een pijnlijk en haast onoverkomelijk moment voor mij: het geremde gemoed prijsgeven aan een onnozel stuk lijntjespapier. De gedachten zijn soms zo klaar en helder in mijn hoofd en de gevoelens zo diep, maar opschrijven, dat wil nog niet. In hoofdzaak is het geloof ik het schaamtegevoel. Grote geremdheid, durf de dingen niet prijs te geven, vrij uit me te laten stromen en toch zal dat moeten, wil ik op den duur het leven tot een redelijk en bevredigend eind brengen. Zoals ook bij het geslachtelijk verkeer de laatste bevrijdende schreeuw altijd schuw in de borst blijft steken....


Aangezien het eerste cahier op 8 maart begint met een in het Duits opgestelde brief aan haar minnaar, die ze steevast aanduidde als S., zou men hier over kunnen discussieren, maar dat doen we niet.

William S. Burroughs - BBC 1997 Arena

cimetiere montparnasse

cimetiere montparnasse

of ik ook wist
waar drijfijs lag

een jood

kiezels
verspreid
over het graf

vader
was er eerder geweest

met duivelsverzen
in zijn jas

Schrijvers en hun fiets (2)

Jan Kal - Fietsen op de Mont Ventoux - Peter Loeb uitgever - Amstelveen 1974 (bibliotheca jürgiana)

---

Mont Ventoux

Dichten is fietsen op de Mont Ventoux,
waar Tommy Simpson toen is overleden.
Onder zo tragische omstandigheden
werd hier de wereldkampioen doodmoe.

Op deze col zijn velen losgereden,
eerste categorie, sindsdien tabu.
Het ruikt naar dennegeur, Sunsilk Shampoo,
die je wel nodig hebt, eenmaal beneden.

Alles is onuitsprekelijk vermoeiend;
de Mont Ventoux opfietsen wel heel erg,
waarvoor ook geldt: bezint eer gij begint.

Toch haal ik, ook al is de hitte schroeiend,
de top van deze kaalgeslagen berg:
ijdelheid en het najagen van de wind.

© Jan Kal

Bibliotheca Jürgiana

Dagelijks neem ik even een kijkje op wikipedia - tik de datum in & kijk wie er jarig is was of al heel lang niet meer geweest - zodat we niets hoeven te missen - tenminste dat denk je dan - op de nederlandse wikipedia vandaag daarentegen geen enkel spoor van georges perec - op zich toch wel opvallend aangezien de man op 7 maart 1936 geboren werd, & naar mijn idee toch wel enige bekendheid genoot in ons land, maar blijkbaar heb ik me daar in vergist, maar na enig rondklikken ben ik ondertussen al iets geruster, het is de engelsen, de zweden, de finnen, de denen ook allemaal ontgaan. De duitsers daarentegen, maar dat zijn we wel van ze gewend. De polen mogen ook blijven wat mij betreft.

Daaropvolgend bezoek ik altijd even de boekenkamer.

& vind het wel weer eens tijd voor een herlezing

Schrijvers en hun fiets (1)

Henry Miller - My bike & other friends (volume II, Book of friends) Capra press Santa Barbara 1978 (bibliotheca jürgiana)



Alfred Jarry



Leo Tolstoij



Tim Krabbé

Allenbystreet – Tel-Aviv

allenbystreet tel-aviv

zwevend
tussen wodka & moedertaal
verhaalden zij gepassioneerd
over de vlaktes waar ...

om vervolgens in één

woordenteug over te gaan
op de bus van vanmorgen
de file nadien

& het feit
dat hun vaders daar
nooit in hadden gestaan

vandaag in sepia

vandaag in sepia : 5 maart 1963



Patsy Cline



Hawkshaw Hawkins



Cowboy Copas



Randy Hughes

lever met uien

wat moet een mens toch met al die associaties - die dagelijks door zijn hoofd schieten

vanmorgen moest ik bij de woorden "als de rook om je hoofd is verdwenen" bijvoorbeeld meteen aan ethel rosenberg denken om vervolgens via de electrische stoel aan te belanden bij larry white die als galgemaal lever met uien had besteld & één sigaret die hij overigens niet op mocht roken

je kunt het ook al geen dagboeknotities noemen aangezien het je nauwelijks intresseerd wat er vandaag gebeurt - we lezen de strips wel & wolkjes tekst

Chatterton

De Engelse acteur Wilson Barrett speelde in 1884 de rol van Chatterton in het gelijknamige toneelstuk.

Famadhina

Omgaan met de dood. Het blijft een fascinerend onderwerp.

Zo las ik laatst in Het grote afscheid (hoe de mensheid haar doden vaarwel zegt) van Rufus C Camphausen - uitgeverij Schors Amsterdam 2003 - de volgende passage:

"Bij een stam in Madagascar, de Merina, vindt men het nodig de doden om de paar jaar (5 tot 7) uit hun tombe te halen, met de lijken te dansen en te praten, en hun te laten zien welke vorderingen het dorp heeft gemaakt en wat voor belangrijke veranderingen er hebben plaatsgevonden."

De één zal het luguber vinden, de ander respectvol - ik krijg er in ieder geval beelden bij die een gedicht waardig zouden kunnen zijn.

over beelden gesproken :

& het vallen der appels (1)

Vader had vroeger een notitieblokje waarin hij gedachten c.q. gedichten noteerde. Maar meer dan iets over de zee & een schelp kan ik me er niet van herinneren. Ik zal een jaar of zes geweest zijn, & dat het indruk maakte.

Lang heeft hij dat overiegens niet gedaan & van het boekje inmiddels geen enkel spoor.

Een aantal generaties eerder was er echter een overgrootmoeder (Alida Smit-Vink) die niet enkel gedichten (veelal kinderversjes) schreef, maar deze ook nog eens gepubliceerd kreeg. Oke het ware dan wel publicaties in dorpsblaadjes en obscure bloemlezingen, maar het werd gedrukt, het werd gelezen.

Als ik het dus van iemand heb is het van haar, met mijn vader als beeldend doorgeefluik.

Ik wist dat de gedichten bestonden, ooit had ik ze bij mijn grootouders in handen gehad & met de nodige nieuwsgierigheid doorgebladert. Na het overleden van mijn grootmoeder, raakte de gedichten echter opgeruimd & buiten beeld.

Was dan ook zeer verheugd toen mijn ouders enkele jaren geleden meldde, benadert te zijn door een dame uit het oosten des lands die bij haar moeder op zolder een envelop had gevonden met daarin een stapel gedichten van de eerder genoemde Alida & of wij toevallig familie waren.

De meimaand

De aardbei-bloesem blijft nog wat
verborgen onder 't groene blad,
de pereboom, in bloei gezet,
die lijkt precies een bruidsboeket.

En op het groene grastapijt
daar groeien bloemen, wijd en zijd.
De appelbloesem is nog dicht
het is een feest van kleur en licht.

Het vee de stallen weer ontvlucht
geniet in zuiv're buitenlucht.
En 't kind dat ziek was, weken lang
dat krijgt weer kleurtjes op de wang.

De bijen zoemen, blij en luid,
de roem van 't mooie jaartij uit.
En alle vogeltjes in koor,
die schallen gans de dag maar door

't is Mei !

© Alida Smit-Vink - 1925


mei

nog even
mogen ze
buitenspelen

het slachtvee
in de lentezon

© Jürgen Smit - 2007


---

hieruit voortvloeiend het plan opgevat in de toekomst meerdere korte notities te schrijven over familieverbanden binnen de literatuur en de vraag van wie ze het toch in vredesnaam hadden.

Coelacanth

een vis die ik ooit op het spoor kwam via de artikelen en boeken van boudewijn büch die hem weer had aangetroffen in het werk van gerrit achterberg die erover had gelezen in de krant.

Ichthyologie

Er is in zee een coelacanth gevonden,
...de missing link tussen twee vissen in.
De vinder weende van verwondering.
Onder zijn ogen lag voor ‘t eerst verbonden

de eeuwen onderbroken schakeling.
En allen die om deze vis heenstonden
voelden zich op dat ogenblik verslonden
door de miljoenen jaren achter hen.

Rangorde tussen mens en hagedis
en van de hagedis diep in het stof,
verder dan onze instrumenten reiken.

Bij dit besef mogen wij doen alsof
de reeks naar boven toe hetzelfde is
en kunnen zo bij God op tafel kijken.

© Gerrit Achterberg

vandaag in sepia

Ode to a Nightingale

1.

My heart aches, and a drowsy numbness pains
My sense, as though of hemlock I had drunk,
Or emptied some dull opiate to the drains
One minute past, and Lethe-wards had sunk:
'Tis not through envy of thy happy lot,
But being too happy in thine happiness,—
That thou, light-winged Dryad of the trees,
In some melodious plot
Of beechen green, and shadows numberless,
Singest of summer in full-throated ease.

2.

O, for a draught of vintage! that hath been
Cool'd a long age in the deep-delved earth,
Tasting of Flora and the country green,
Dance, and Provencal song, and sunburnt mirth!
O for a beaker full of the warm South,
Full of the true, the blushful Hippocrene,
With beaded bubbles winking at the brim,
And purple-stained mouth;
That I might drink, and leave the world unseen,
And with thee fade away into the forest dim:

3.

Fade far away, dissolve, and quite forget
What thou among the leaves hast never known,
The weariness, the fever, and the fret
Here, where men sit and hear each other groan;
Where palsy shakes a few, sad, last gray hairs,
Where youth grows pale, and spectre-thin, and dies;
Where but to think is to be full of sorrow
And leaden-eyed despairs,
Where Beauty cannot keep her lustrous eyes,
Or new Love pine at them beyond to-morrow.

4.

Away! away! for I will fly to thee,
Not charioted by Bacchus and his pards,
But on the viewless wings of Poesy,
Though the dull brain perplexes and retards:
Already with thee! tender is the night,
And haply the Queen-Moon is on her throne,
Cluster'd around by all her starry Fays;
But here there is no light,
Save what from heaven is with the breezes blown
Through verdurous glooms and winding mossy ways.

5.

I cannot see what flowers are at my feet,
Nor what soft incense hangs upon the boughs,
But, in embalmed darkness, guess each sweet
Wherewith the seasonable month endows
The grass, the thicket, and the fruit-tree wild;
White hawthorn, and the pastoral eglantine;
Fast fading violets cover'd up in leaves;
And mid-May's eldest child,
The coming musk-rose, full of dewy wine,
The murmurous haunt of flies on summer eves.

6.

Darkling I listen; and, for many a time
I have been half in love with easeful Death,
Call'd him soft names in many a mused rhyme,
To take into the air my quiet breath;
Now more than ever seems it rich to die,
To cease upon the midnight with no pain,
While thou art pouring forth thy soul abroad
In such an ecstasy!
Still wouldst thou sing, and I have ears in vain—
To thy high requiem become a sod.

7.

Thou wast not born for death, immortal Bird!
No hungry generations tread thee down;
The voice I hear this passing night was heard
In ancient days by emperor and clown:
Perhaps the self-same song that found a path
Through the sad heart of Ruth, when, sick for home,
She stood in tears amid the alien corn;
The same that oft-times hath
Charm'd magic casements, opening on the foam
Of perilous seas, in faery lands forlorn.

8.

Forlorn! the very word is like a bell
To toil me back from thee to my sole self!
Adieu! the fancy cannot cheat so well
As she is fam'd to do, deceiving elf.
Adieu! adieu! thy plaintive anthem fades
Past the near meadows, over the still stream,
Up the hill-side; and now 'tis buried deep
In the next valley-glades:
Was it a vision, or a waking dream?
Fled is that music:—Do I wake or sleep?

© John Keats

Ruisch

las zojuist het gedicht held - voor de meelezers onder ons op blz. 47 - & dacht yes - & of ie 't nog kan

Vandaag in sepia

stefan zweig plus bio wikipedia

---

Van die razzia's zijn foto's
Jonas Daniël Meijerplein
waar de Duitse militairen
joden aan het treiteren zijn
Een bange man met keurige
schoenen
lange jas en vlinderdas
wordt over het plein gedreven
of het daar een veemarkt was

Kijk, daar staan drie Duitse
soldaten
met een spottend lachje bij
en daar kijkt een vierde Duitser
misschien toch beschaamd, opzij

Stel je voor je zag die foto
van de man met vlinderdas
en je zou opeens ontdekken
dat het je eigen vader was

Soms moet ik er ook aan denken
hoe het die andere zoon vergaat
die ontdekte, kijk mijn vader
is die lachende soldaat

© Willem Wilmink

Black Butterflies : over het leven van Ingrid Jonker

http://www.blackbutterflies.nl/

Hengelo (O) Hoort 20 februari 2011

Morgenmiddag om 14.30 uur: Hengelo (O) Hoort! Lokatie: theatercafé Brasserie Signaal - schuin tegenover het station. Toegang 3 euro. 4 dichters, 2 muzikanten!

___

& vandaag verscheen op het literaire e-zine meander een interview over mijn kort dag project der jonggestorven dichters - met dank aan Sander de Vaan.

___

vandaag in sepia

25th Anniversary of Youth Aliyah (deel 2)

Ook in Nederland werd aandacht besteed aan het gisteren te hier aangehaalde vijfentwintig jarig jubileum. Als voorbeeld het hieronder afgebeelde boekwerkje uit 1959.

(Bibliotheca Jürgiana - Judaica)

The Spielberg Jewish Film Archive - The 25th anniversary of Youth Aliyah

Verder is er in dit geweldige archief ook nog een Duitse Documentaire uit 1934 te vinden, die handelt over het begin van deze jeugd alijah.

enkele recente aanwinsten Bibliotheca Jürgiana

Allen Ginsberg - The Book of martyrdom and artifice

Comte de Lautréamont - Hondse gedichten

Daniel de Graaf - Arthur Rimbaud

Dylan Thomas - The Collected Letters (new edition)

Ernest Hemingway on writing

Gerrit Komrij - Verzonken boeken

Hagar Peeters - Wasdom

Johanna Geels - Detox

Krijn Peter Hesselink - De uitputting voorbij

Lieke Marsman - Wat ik mijzelf graag voorhoud

Maud Vanhauwaert - Ik ben mogelijk

Nico Keuning - Altijd het tinnef om je heen - Een biografie van Max de Jong

Ramon Lopez Velarde - De Gedichten / Los Poemas

Ronelda S Kamfer - Nu de slapende honden

Sylvia Plath - The Journals

Vrouwkje Tuinman - Wat ik met de sleutel moet

vandaag in sepia

Alexander Trocchi

Incredible Floridas

A ten minute movie about a composer writting music inspired by Rimbaud. One of Peter Weir's firsts shorts by the director who made "Master and Commander", "The car that ate Paris" or "The truman Show"....

Interresting and funny to see how versatile the man was. It's not a masterpiece, but a simple documentary but it's always good to see directors at their young age reading french poets !