geschreven portretten (7)

Gedurende de boekenweek zal ik dagelijks even de boekenkamer in duiken, om één of meerdere van mijn favoriete egodocumenten & biografieën voor de dag te toveren.

vandaag een aantal boekjes over B.B.




uitgeverij aspekt 2005 - herinneringen aan de vakanties die Boudewijn Büch in de jaren zestig doorbracht te Ootmarsum




herinneringen van leo van Maris aan B.B. zoals uitgesproken bij de opening van de tentoonstelling De fascinaties van Boudewijn Büch in het letterkundig museum op donderdag 13 april 2006 - uitgegeven door Les editions du Dodo - ex. 29/50




Twee jeugdvrienden & een reis per vespa naar het geboortehuis van Maurice Ravel - ex. 148/325

geschreven portretten (6)

Gedurende de boekenweek zal ik dagelijks even de boekenkamer in duiken, om één of meerdere van mijn favoriete egodocumenten & biografieën voor de dag te toveren.

vandaag een aantal van mijn favoriete briefwisselingen :


eerste druk 1962 (correspondentie liep van 1925 tot zijn dood in 1955)




eerste druk 1978





& hiervoor kunt u nog gewoon naar de boekhandel - tenminste daar ga je dan vanuit - 2008

Milaan San Remo 1977

geschreven portretten (5)

Gedurende de boekenweek zal ik dagelijks even de boekenkamer in duiken, om één of meerdere van mijn favoriete egodocumenten & biografieën voor de dag te toveren.

vandaag een aantal dagboeken :

op de leestafel

Hardlopen is een ontroerend portret van een bijzondere man: Emil Zátopek, rond 1950 beter bekend als de snelste mens ter wereld. Een atleet die ondanks zijn vreemde techniek de ene na de andere langeafstandswedstrijd won. Intussen onderging zijn leven binnen en buiten de stadions de invloed van de politiek, dat wil zeggen van de Duitsers, later van de Russen en steeds van de Tsjechen, zijn landgenoten.
Jean Echenoz beschrijft Zátopek in zijn onnavolgbare stijl: subtiel, onnadrukkelijk, licht ironisch, maar vol compassie. Hij speelt ook hier met de spanning tussen het kleine, alledaagse detail en het grote, algemeen bekende verhaal over zijn historische personage. Het resultaat laat zien waarin een groot mens groot is, en waarin hij mens is. (De Geus)

geschreven portretten (4)

Gedurende de boekenweek zal ik dagelijks even de boekenkamer in duiken, om één of meerdere van mijn favoriete egodocumenten & biografieën voor de dag te toveren.


Vandaag een biograaf centraal :



2000


2003



2009



dan missen we dus alleen bob nog

geschreven portretten (3)

Gedurende de boekenweek zal ik dagelijks even de boekenkamer in duiken, om één of meerdere van mijn favoriete egodocumenten & biografieën voor de dag te toveren.

vandaag een drietal boeken uit mijn wielerbibliotheek :





Daar ik de blauwe paperback nergens meer lijk te kunnen vinden even deze editie van de plank gehaald - een vierde druk uit 1947 (eerste druk dateerde uit 1938). Hoewel het boek handelt over het rijke wielerleven van Piet Moeskops begint het boek met een pagina grote foto van de auteur.

it's a hard life

geschreven portretten (2)

Gedurende de boekenweek zal ik dagelijks even de boekenkamer in duiken, om één of meerdere van mijn favoriete egodocumenten & biografieën voor de dag te toveren.

Vandaag : Arthur Rimbaud

Er zijn natuurlijk boekenkasten vol geschreven over de man, maar daar ik me gelukkig prijs het Frans niet machtig te zijn, wordt de spoeling al een stuk dunner.

Hieronder enkele van mijn favorieten:

eerste druk uit 2000

1956, neville spearman London

uitgave uit 1947 (werd voor het eerst gepubliceerd in 1938 door Faber & Faber)

wie het weet mag het zeggen

Vandaag stuitte ik voor de tweede keer op een zogenaamd jeugdportret van Arthur Rimbaud. Te hier om precies te zijn. Nu ben ik dus zeker dat dit niet Rimbaud is, maar wie is het dan wel.

Lijkt me toch eens aardig om daar voor eens en altijd uitsluitsel over te krijgen.

geschreven portretten (1)

Gedurende de boekenweek zal ik dagelijks even de boekenkamer in duiken, om één of meerdere van mijn favoriete egodocumenten & biografieën voor de dag te toveren.



uitgave van de arbeiderspers uit 1996 (het oorspronkelijke Journal of a dissapointed man verscheen in 1919 / 1923)

Bij het ter hand nemen van dit exemplaar verzuchte ik als op de automaat: zo worden ze dus niet meer gemaakt

voor zijn complete werk neemt u gerust eens een kijkje op:

http://www.pseudopodium.org/barbellionblog/




Oorspronkelijk verschenen in 1821 onder de titel : Confessions of an English opium eater.

zie hier voor een vroege uitgave uit 1850

dagboeknotities 12 maart 2011 - harderwijk

getekend

ik luister naar vreeswijk in het zweeds & lees tegelijkertijd
een gedicht van rimbaud die ooit in harderwijk is geweest
cornelis vast ook & het vlees van schiffmacher ligt voor me
op tafel gelijk de dag & ik snij enkel wat vetrandjes weg

--

....

voor B.B

zou graag
een grachtenpand bezitten

volgestouwd met memorabilia

zoals de oven van sylvia plath
het jachtgeweer van hemmingway

zelfs

de scheermesjes van rogi wieg

het gaat immers om het idee

vandaag in sepia

Op 9 maart 1941 schrijft etty hillesum de eerste regels in haar dagboek:


Vooruit dan maar! Dit wordt een pijnlijk en haast onoverkomelijk moment voor mij: het geremde gemoed prijsgeven aan een onnozel stuk lijntjespapier. De gedachten zijn soms zo klaar en helder in mijn hoofd en de gevoelens zo diep, maar opschrijven, dat wil nog niet. In hoofdzaak is het geloof ik het schaamtegevoel. Grote geremdheid, durf de dingen niet prijs te geven, vrij uit me te laten stromen en toch zal dat moeten, wil ik op den duur het leven tot een redelijk en bevredigend eind brengen. Zoals ook bij het geslachtelijk verkeer de laatste bevrijdende schreeuw altijd schuw in de borst blijft steken....


Aangezien het eerste cahier op 8 maart begint met een in het Duits opgestelde brief aan haar minnaar, die ze steevast aanduidde als S., zou men hier over kunnen discussieren, maar dat doen we niet.

William S. Burroughs - BBC 1997 Arena

cimetiere montparnasse

cimetiere montparnasse

of ik ook wist
waar drijfijs lag

een jood

kiezels
verspreid
over het graf

vader
was er eerder geweest

met duivelsverzen
in zijn jas

Schrijvers en hun fiets (2)

Jan Kal - Fietsen op de Mont Ventoux - Peter Loeb uitgever - Amstelveen 1974 (bibliotheca jürgiana)

---

Mont Ventoux

Dichten is fietsen op de Mont Ventoux,
waar Tommy Simpson toen is overleden.
Onder zo tragische omstandigheden
werd hier de wereldkampioen doodmoe.

Op deze col zijn velen losgereden,
eerste categorie, sindsdien tabu.
Het ruikt naar dennegeur, Sunsilk Shampoo,
die je wel nodig hebt, eenmaal beneden.

Alles is onuitsprekelijk vermoeiend;
de Mont Ventoux opfietsen wel heel erg,
waarvoor ook geldt: bezint eer gij begint.

Toch haal ik, ook al is de hitte schroeiend,
de top van deze kaalgeslagen berg:
ijdelheid en het najagen van de wind.

© Jan Kal

Bibliotheca Jürgiana

Dagelijks neem ik even een kijkje op wikipedia - tik de datum in & kijk wie er jarig is was of al heel lang niet meer geweest - zodat we niets hoeven te missen - tenminste dat denk je dan - op de nederlandse wikipedia vandaag daarentegen geen enkel spoor van georges perec - op zich toch wel opvallend aangezien de man op 7 maart 1936 geboren werd, & naar mijn idee toch wel enige bekendheid genoot in ons land, maar blijkbaar heb ik me daar in vergist, maar na enig rondklikken ben ik ondertussen al iets geruster, het is de engelsen, de zweden, de finnen, de denen ook allemaal ontgaan. De duitsers daarentegen, maar dat zijn we wel van ze gewend. De polen mogen ook blijven wat mij betreft.

Daaropvolgend bezoek ik altijd even de boekenkamer.

& vind het wel weer eens tijd voor een herlezing

Schrijvers en hun fiets (1)

Henry Miller - My bike & other friends (volume II, Book of friends) Capra press Santa Barbara 1978 (bibliotheca jürgiana)



Alfred Jarry



Leo Tolstoij



Tim Krabbé

Allenbystreet – Tel-Aviv

allenbystreet tel-aviv

zwevend
tussen wodka & moedertaal
verhaalden zij gepassioneerd
over de vlaktes waar ...

om vervolgens in één

woordenteug over te gaan
op de bus van vanmorgen
de file nadien

& het feit
dat hun vaders daar
nooit in hadden gestaan

vandaag in sepia

vandaag in sepia : 5 maart 1963



Patsy Cline



Hawkshaw Hawkins



Cowboy Copas



Randy Hughes

lever met uien

wat moet een mens toch met al die associaties - die dagelijks door zijn hoofd schieten

vanmorgen moest ik bij de woorden "als de rook om je hoofd is verdwenen" bijvoorbeeld meteen aan ethel rosenberg denken om vervolgens via de electrische stoel aan te belanden bij larry white die als galgemaal lever met uien had besteld & één sigaret die hij overigens niet op mocht roken

je kunt het ook al geen dagboeknotities noemen aangezien het je nauwelijks intresseerd wat er vandaag gebeurt - we lezen de strips wel & wolkjes tekst

Chatterton

De Engelse acteur Wilson Barrett speelde in 1884 de rol van Chatterton in het gelijknamige toneelstuk.

Famadhina

Omgaan met de dood. Het blijft een fascinerend onderwerp.

Zo las ik laatst in Het grote afscheid (hoe de mensheid haar doden vaarwel zegt) van Rufus C Camphausen - uitgeverij Schors Amsterdam 2003 - de volgende passage:

"Bij een stam in Madagascar, de Merina, vindt men het nodig de doden om de paar jaar (5 tot 7) uit hun tombe te halen, met de lijken te dansen en te praten, en hun te laten zien welke vorderingen het dorp heeft gemaakt en wat voor belangrijke veranderingen er hebben plaatsgevonden."

De één zal het luguber vinden, de ander respectvol - ik krijg er in ieder geval beelden bij die een gedicht waardig zouden kunnen zijn.

over beelden gesproken :

& het vallen der appels (1)

Vader had vroeger een notitieblokje waarin hij gedachten c.q. gedichten noteerde. Maar meer dan iets over de zee & een schelp kan ik me er niet van herinneren. Ik zal een jaar of zes geweest zijn, & dat het indruk maakte.

Lang heeft hij dat overiegens niet gedaan & van het boekje inmiddels geen enkel spoor.

Een aantal generaties eerder was er echter een overgrootmoeder (Alida Smit-Vink) die niet enkel gedichten (veelal kinderversjes) schreef, maar deze ook nog eens gepubliceerd kreeg. Oke het ware dan wel publicaties in dorpsblaadjes en obscure bloemlezingen, maar het werd gedrukt, het werd gelezen.

Als ik het dus van iemand heb is het van haar, met mijn vader als beeldend doorgeefluik.

Ik wist dat de gedichten bestonden, ooit had ik ze bij mijn grootouders in handen gehad & met de nodige nieuwsgierigheid doorgebladert. Na het overleden van mijn grootmoeder, raakte de gedichten echter opgeruimd & buiten beeld.

Was dan ook zeer verheugd toen mijn ouders enkele jaren geleden meldde, benadert te zijn door een dame uit het oosten des lands die bij haar moeder op zolder een envelop had gevonden met daarin een stapel gedichten van de eerder genoemde Alida & of wij toevallig familie waren.

De meimaand

De aardbei-bloesem blijft nog wat
verborgen onder 't groene blad,
de pereboom, in bloei gezet,
die lijkt precies een bruidsboeket.

En op het groene grastapijt
daar groeien bloemen, wijd en zijd.
De appelbloesem is nog dicht
het is een feest van kleur en licht.

Het vee de stallen weer ontvlucht
geniet in zuiv're buitenlucht.
En 't kind dat ziek was, weken lang
dat krijgt weer kleurtjes op de wang.

De bijen zoemen, blij en luid,
de roem van 't mooie jaartij uit.
En alle vogeltjes in koor,
die schallen gans de dag maar door

't is Mei !

© Alida Smit-Vink - 1925


mei

nog even
mogen ze
buitenspelen

het slachtvee
in de lentezon

© Jürgen Smit - 2007


---

hieruit voortvloeiend het plan opgevat in de toekomst meerdere korte notities te schrijven over familieverbanden binnen de literatuur en de vraag van wie ze het toch in vredesnaam hadden.