Herlas
vandaag in Zachtjes knetteren de letteren van Jeroen Brouwers de
volgende anekdote:
“Adriaan
Morriën, die Nescio op zijn sterfbed bezocht had, vertelde dat de
schrijver op een gegeven moment zijn ogen opsloeg en vroeg: 'In welke
eeuw leven we eigenlijk?'”
Blijf dat een mooie & legitieme vraag vinden & liep
vervolgens richting de boekenkamer op zoek naar mijn exemplaar van
Renaissance – gedichten '44 – '94 van Jules Deelder die ik
tijdens de eerste uitmarkt van deze eeuw door hem had laten signeren.
Ik
sloeg het niet veel later open & las :
voor
Jurrie
van
Deelder(signatuur)
26/8/192000
***
Het
kan uitermate vermakelijk zijn om jezelf te googlen.
Zo ben ik al
sinds jaar en dag werkzaam als hovenier, heb in die hoedanigheid een programma bij SBS 6
gehad & onderhoud een knipperlicht achtige relatie met Milka Peterzon.
Sinds 2012 blijk ik nu echter ook een romanfiguur te zijn & wel in Onzichtbaar
verbonden van Olga van der Meer. Niet echt iets om trots op te zijn, aangezien de hier opgevoerde Jurgen nou niet bepaald het
spiegelbeeld is, waar de mens op zit te wachten, een zelfingenomen hork in een ziekenhuisbed, althans wat ik op kon maken uit de enkele pagina's die ik op google books wist te traceren.
Maar afgaande op de verschillende facebookaccounts die in mijn naam zijn aangemaakt, hoef ik het niet alleen te dragen, dat scheelt.
***
Geen opmerkingen:
Een reactie posten