Berichten uit een kippenhuis (fragmenten) (2)

Hoewel werkzaam in de keuken, alwaar ik me voornamelijk bezig hield met het jassen van aardappelen, het schoonmaken van vis en het reinigen van jozef mag weten hoeveel potten en pannen., werd ik door de werkplanner voor enkele dagen uitgeleend aan de kippenfarm, om te assisteren bij het inrichten van de kippenhuizen.

Wat bestond uit het neerleggen van pallets, het ophangen van broedhuisjes, het aanleggen van de lopende band waarover de eieren naar de voorkant van het gebouw getransporteerd diende te worden, en het ontvangen van het benodigde pluimvee, dat uit zowel haan als hen bestond, en die op verschillende grote opleggers werden aangevoerd.

Honderden plastic kratten met pluimvee moeten er die dag door mijn handen zijn gegaan, allen rechtdoor, op een rails naar beneden de kippenhuizen in, alwaar ze door de kibbutzniks, uit hun benarde posities bevrijd werden. Voor even.

**

De kippenfarm lag aan de rand van de kibbutz, vanwaar je met helder weer een prachtig uitzicht had op Haifa en het daarachter gelegen Carmelgebergte. Het complex bestond uit vier kippenhuizen, een opslagruimte en een kantoor annex kantine & was volledig ingericht op het produceren van een nieuwe pluimvee generatie.

Nadat je de eieren vanuit je kippenhuis naar de opslag had gebracht, werden ze aldaar, onder een lamp doorgehaald om te zien of de hanen hun werk wel hadden gedaan, of dat ze gewoon ter consumptie konden worden aangeboden. Wanneer er daadwerkelijk bevruchting had plaatsgevonden kregen ze een speciale stempel en werd de hele kar een ruimte ingereden, alwaar ze met één of ander naar goedje ontsmet werden, & nee daar had ik verder geen gedachten bij.

**

Wanneer je de kippenfarm betrad, kwam je eerst in een kleedruimte waar je je van je gewone kleding diende te ontdoen, om vervolgens onder de tussenliggende douche te stappen & je uiteindelijk in kleedruimte nummer twee te hullen in je werk kloffie. Om er voor te zorgen dat er niets van buitenaf bij de toch al zo kwetsbare kippen kon komen. Dat de wind vrij spel had, heb ik altijd voor het gemak maar buiten beschouwing gelaten.

En dan was er koffie. Van die instant shizzle waar ik waarschijnlijk toch wel een maand of twee over gedaan heb om het ook daadwerkelijk als koffie te gaan beschouwen.

Ondertussen had ik klaarblijkelijk genoeg bewezen om van de baas himself mijn eigen sleutel te ontvangen, tezamen met de verantwoordelijkheid om zelfstandig een van de kippenhuizen te runnen. In tegenstelling tot andere werkplekken op de kibbutz, kon ik voor een groot deel mijn eigen plan trekken, mijn eigen uren bepalen, zolang het werk maar af kwam. Al snel lagen er dus de nodige boeken en schrijfmaterialen naast de sorteermachine, die natuurlijk wel eerst ontsmet diende te worden. Wat ik bij de werken van Henry Miller dan wel weer een amusante bijkomstigheid vond.

 

**

 

Buiten het kippenhuis stond een groene container waar de dode kippen in moesten. Een container die overigens de hele dag in de zon stond. Maar op een gegeven moment rook je dat niet meer. Datzelfde goldt voor de mest die zich in de loop der tijd onder de palets verzamelt had. Je rook het niet meer.

 

Met een geassimileerde neus was het bussiness as usual.

 

**

 

in de verte

krijste een pauw

 

terwijl ik mezelf

& morgen zocht

 

eieren rapend

boven meedogenloos beton