Iedereen heeft wel zo zijn eigenaardigheden. Zo werp ik dagelijks even een blik op
Wikipedia om te zien wie er ooit op die bewuste datum overleden zijn.
Levenseindes fascineren mij namelijk
mateloos, zoals ik ook gebiologeerd ben door laatste regels. Een
mooie opening, een fascinerend vervolg zijn natuurlijk allemaal
prachtig, maar wanneer iemand uiteindelijk 10 jaar lang als een plant
wegkwijnt op een adres dat in steeds minder boekjes over wordt
geschreven, wordt het voorafgaande toch danig overschaduwd.
Zo stuitte ik vandaag onder andere op de Zwitserse romanschrijfster Lore Berger (1922-1943), die na het afronden van haar debuutroman (die postuum zou verschijnen) op eenentwintigjarige leeftijd een einde aan haar leven maakte, door van een watertoren te springen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten