Berichten uit een kippenhuis (fragmenten) (3)

In de kast staat nog een doos gevuld met brieven, dagboeken, kaarten en foto's die me geregeld weer terugvoeren naar mijn dagen in het kippenhuis.

Het was mij echter geheel ontschoten dat ik indertijd ook een plattegrond van het complex had gemaakt en allerlei zaken had genoteerd met betrekking tot de eierenproductie, mijn werktijden etc.

In totaal liepen er verdeelt over drie-en-een-half kippenhuis dus 15.500 kippen in de rondte, die dagelijks goed waren voor zo'n 11 tot 12.000 eieren, die de selectie overleefd hadden welteverstaan.

 

Bij een gewicht tussen de 51 & de 69 gram was er sprake van een goed ei. Alles wat zwaarder en lichter was werd apart gelegd, wat natuurlijk ook gold voor de kapotte en misvormde exemplaren.
Zwaarder wees doorgaans op de aanwezigheid van dubbele dooiers wat onder de lamp toch altijd een fascinerend beeld gaf.

De dag op de kippenfarm begon voor mij doorgaans rond een uur of zeven en duurde tot een uur of vijf zes. En er waren weken dat ik elke dag werkte, maar goed daar tegenover stond de opeenstapeling van overuren, waardoor ik er geregeld een dagje of langer tussen uit kon om eens goed om me heen te kijken en iets van het land te zien, een drang waar ik maar wat graag gehoor aan heb gegeven. (zie daarvoor toekomstige kibbutznotities)

**

Naast de wisselende collega's uit de volunteers rangen werkte ik vooral samen met H & U die beide buiten de kibbutz woonachtig waren. De eerste een Arabier en de tweede een Arabische Jood uit een naburige moshav, waar wij geregeld onze boodschappen deden aangezien het aanbod aldaar een stuk groter was dan in de kibbutzwinkel en de wodka spotgoedkoop. En ja dat wist U ook.

 

Hoewel de taalbarrière me soms tot waanzin dreef, waren hun werkmethodes tegen het hilarische aan. Vooral het feit dat elke handeling vooraf gegaan moest worden door ellenlange discussies, inclusief armgebaren, het theatrale weglopen etc. De hele dag door werd het ene na het andere toneelstuk opgevoerd, en toch was alles op het einde van de dag gedaan.

**

Eén keer per week dienden er steekproefgewijs enkele kippen (zowel haan als hen) gewogen te worden. Met een houten vouwhek omsingelde we een aantal van hen, zette de weegpaal in het midden waar ze ondersteboven aan opgehangen diende te worden, en noteerde de resultaten. Hoewel je er op een gegeven moment wel bedreven in raakte en je in één enkele beweging de kip te pakken had, was het niet onverstandig om handschoenen aan te hebben, vooral wanneer je het met een haan te doen had. Territoriale driften mogen dan een natuurlijk verschijnsel zijn, er waren momenten dat ik zonder kon.

**