Op 23 mei 1968 zouden dat ook de woorden van henry dumas geweest kunnen zijn, toen die door een politie agent van de new yorkse metro van het leven beroofd werd.
Er zou sprake zijn geweest van, zoals dat zo mooi heet, mistaken identity. Afijn de jaren zestig in Amerika - hij werd drieëndertig jaar
Zijn dood werd aangehaald in het gedicht 'an alphabet of my dead' van Robert Pinsky – waaruit een kort (ander) fragment.
In the dark bed, against the insomnia and its tedium, I have told them
over many times: a game not morbid but reassuring. Different names
each time, but with recurrences.
I tell them over not as a memorial comfort, and not for the souls of the
dead, but as evidence that I may be real. Inside the little deerskin
medicine pouch flapping at my saddle, these tokens of who I have
been. Therefore I exist, sleepless.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten