het regent nu al weken in dit dorp
de lucht grijzer dan het vloerkleed
ik zit in zijn rookstoel
mijn dagboeken te herlezen
& tel de keren dat ik
over de zon schreef
met de hand die overblijft
kan gezwaaid worden
**
een mes op mijn strot
in een doodlopende steeg
waar jij zou schrijven
dat de zon scheen
**
er zullen
mensen zijn
die zwemmen
in mijn graf
bij elk getij
zullen er
mensen zijn
**
de dictator slaapt
met zijn mond open
& de dromenvanger
wacht op wind
**
desnoods over oma
maar ooit
schrijf ik
een gedicht
waar het woord
craquelé in voorkomt
**
over de verdwijning
cq zelfmoord van hart crane
in de golf van mexico
zijn boeken volgeschreven
maar of er iemand
op de kade stond
& hoe die thuis is gekomen
**
Geen opmerkingen:
Een reactie posten